Kurwa po tych lekach nie czuję nic, dobrze że nie dostaję nic mocniejszego. Jedzenie mogłoby nie istnieć, wszystko i tak smakuje jak gówno. Życie jest codziennie tak samo beznadziejne. Wzięłam dwa dni wolnego bo się wykoleiłam totalnie, jeszcze doszedł mi antybiotyk na tą dziwną ranę na nodze (50zł sic!) a jeszcze bardziej beznadziejnie by było gdyby mi z głupoty ucieli nogę. Ale w końcu byłam mu lekarza. Czuję się jak kupa gówna. Niech ta faza uderzeniowa minie, organizm się przyzwyczai za jakiś tydzień i mozę chociaz przestanie mi się kręcić w głowie bo własnych myśli nie usłyszę przez najbliższe pół roku... Czuje się jak mięso. Usłyszałam że jestem partią po którą nie chciało by się ani sięgać ani schylać. Ja to odwrócę sobie na swoje i wsadzę do głowy tak że niby jestem idealna, frajerzy nie umieją docenić a pizdy się boją, trudno. mój ex-psychopata znowu wysyła mi wiadomości pogróżki że mnie zabije. Jezu niech to się kurwa wszystko skończy. Już nawet nie wiem czy nie chce mi się żyć czy nie chcę mi się zabijac się. Mam nie moc.