Opowiadanie cz2.

Opowiadanie Część 2. --> Shiro <33
 Myszka sądziła, że zostanie skarcona. Ściągnęła z główki czepek kucharki i zaczęła miętosić go nerwowo w łapkach.

- Powiedz mi Myszko ...

Rozpoczęła niepewnie laleczka, przygryzając delikatnie swoje malinowe wargi, niczym dwa płatki młodziutkich pąków róż.

- Powiedz mi, co to jest miłość?

Myszka nie wiedziała co odpowiedzieć, jednak widząc łagodne, lśniące oblicze swojej pięknej pani, podeszła do niej i usiadła przy jej lśniącym trzewiczku.

- To takie uczucie, które zatrzymuje bicie naszego serca, kiedy czujemy zapach kogoś, kto nagle stał się dla nas ważniejszy od wschodu słońca.

Laleczka oderwała wzrok od okna, kierując go na myszkę. Nie zrozumiała co mówi, gdyż nie posiadała uczuć, nie znała ich. Nie odezwała się, a jedynie odesłała stworzonko machnięciem bladej dłoni. Myszka pospiesznie wstała i uciekła za filiżankę, za którą znajdowało się przejście do kuchni.

Mijały dni, tygodnie i miesiące, a laleczka z dna na dzień co raz intensywniej wpatrywała się w okno, jednak słabła, stawała się co raz bardziej szara, mniej lśniąca, mniej delikatna. Opowiadała coś w gorączce o jaskółce, która zawsze wieczorem przelatuje przy jej oknie i ćwierka radośnie, wyśpiewując ku niej miłosną odę.

Tłumaczyła, że nie rozumiała tego uczucia, które tak przyjemnie przechodziło drgawką przez jej ciało, dopóty dobra myszka kucharka nie wytłumaczyła jej tego. Zakochała się, ale nie potrafiła okazać tego jaskółce.

I pewnego wiosennego dnia laleczka leżała na parapecie, po raz ostatni w swoim życiu łapiąc między wargi świeże powietrze i pozwalając tańcować na twarzy lekkiemu, wiosennemu wietrzykowi. Wiedziała, że nadchodzi śmierć, ale nie umierała ze zgryzoty, jakieś miłe uczucie rozchodziło się ciepłą falą po jej słabnącym ciele. Jej policzki były rumiane, oczy zaszklone i z utęsknieniem oczekiwała momentu, gdy na horyzoncie zaćwierka cudowny głos jej miłości.

I w ten jakiś delikatny ćwierkot zbliżał się ku laleczce. Ucieszona wykrzywiła usta w uśmieszku, a oczy zamknęła, wyciągając ku jaskółce dłoń. Ta jednak utrzymywała się w powietrzu kawałek od okienka.
...