To Co Siedzi W mojej Głowie 

Hej :)

UWAGA, UWAGA TO NIE IZA ;)

To ja, Paulina . Nie wiem czy znacie czy nie. W razie jakichkolwiek pytań proszę pisać, dzwonić, pytać ;D

Ale zaczne już mówić o konkretach .

Dlaczego dodałam te zdjęcia jakże twórczo połączone ze sobą ? 

By uchylić rąbka tajemnicy naszej cudownej znajomości . Ale tylko odrobinkę 

Nie powiem dużo , o nie ! 

A więc pewnego cudownego dnia mała Paulinka i mała Izabelka (  kocham Cię ) spotkały się i zaczęły się bawić lalkami (to na pewno nie były lalki ale z racji , że nie pamiętam muszę pozwolić podziałać mojej wyobraźni ) 

Dlaczego nie pamiętam jak się poznałyśmy ? 

Nie mam pojęcia. Ale domyślam się, że było to tak naturalne , że zaczęłam się po prostu bawić, spotykać z innymi dziećmi, że nie ma w sumie czego opisywać. 

Ale z drugiej strony dla nas było to coś niezwykłego . Mimo iż nie zdawałam sobie z tego sprawy , właśnie tego dnia poznałam osobę która teraz wie o mnie wszystko, ja wiem o niej chyba wszystko (może trzyma coś w tajemnicy, potworek ). Mimo kłótni , ciężkich momentów wiemy, że możemy na sobie polegać. 

Oczywiście mamy też innych znajomych , przyjaciół ale nie przeszkadza nam to w utrzymywaniu bliskich relacji . 

Od momentu spotkania minęło maaasę lat. 

Kilka wspomnień z życia.

• kolejne urodziny na których bawiłyśmy się w różne gry i zabawy . 

Nie wiem jak mogłyśmy ale coś na kształt wywoływania duchów dookoła lampki, schowane przed resztą gości w rogu mojego pokoju . 

• Nasze zabawy " na schodach" . Przyjaciółki, lekarki , czarodziejki. Skakałyśmy przez choinki, jeżdżąc na naszych wyimaginowanych koniach. Miałyśmy magiczną windę w otworze pod schodami. Robiłyśmy masę pikników pod drzewami, w lecie. Czasem wpadali jacyś znajomi , sąsiedzi . Robiłyśmy też mikstury  Tak, kwiaty, trawa, piasek , ziemia. Wszystko było przydatne .
  
• Przeżywałyśmy razem nasze małe przygody miłosne. Teraz dalej przeżywam to z moimi muchomorami Wtedy było to poprostu tak czyste, tak słodkie, że warto o tym wspomnieć. 

Nasze zabawy w "pucha" ze znajomymi obok szkoły i inne rzeczy które też tam się działy . To wszystko nigdy nie wróci . A ja tęsknie za tym tak bardzo , że zbiera mi się na płacz, boli mnie serce i czuję się pozbawiona czegoś, co wypełniało mi całe dni. Dawało mi tyle szczęścia a ja wtedy nie zdawałam sobie z tego sprawy. 

Nasza kłótnia o M&M haha.  Izuś pamiętasz ? 

Jak teraz pomyślę o kogo się pokłóciłyśmy to żal mi siebie  Ale tak troszkę 

Mogłabym tu pisać o naszej znajomości przez dzień , tydzień, miesiąc , rok... Ale nie chcę płakać. Tyle wystarczy by wiedzieć, że to co nas łączy to coś wyjątkowego. 

Czuję to , że tak zawsze pozostanie.

Tutaj stronka z piosenką która towarzyszyła nam w pewnym cudownym czasie znajomości .

http://www.youtube.com/watch?v=9gzCLNHhrVI

I tyle ode mnie .Przepraszam, że się tak rozpisałam . Ale musiałam wykorzystać mój czas . :D

Parę słów od Izusii 

Macie gorące pozdrowienia . Właśnie sobie słodko śpika w cieplutkim łóżeczku i koniecznie chciała się pochwalić tym, że nic na jutro nie umie. 

Moim skromnym zdaniem to nic nowego 

Tak, że przekazuję gorące uściski, dokładam swoje i pozdrawiam