wiatr z czasów snu.... 

Mam ochote powiedzieć , że brak mi słów ... z jedej strony naprawde mam ochotę zamknąć się w sobie a z drugiej mam taką niesamowitą ochote wyrzucić to z siebie bo pomimo tego co pisałam wczoraj a było tego dość sporo codziennie to się nawarstwia ... codziennie nowe fakty , które mnie niszczą , codziennie inni ludzie którzy mnie niszczą za wszelką cenę ... a jednak są podobno tak dobrymi przyjaciółmi .... Tylko szkoda , że czuję tak straszne napięcie między Nami którego nie da się już zmienić... to wpływ problemów , które się nie cofną.. Straciłam siły całkowicie naprawde aż czuję jak krzyczę od środka i wołam o pomoc żeby ktoś mnie zrozumiał... szkoda , że Ci którzy mówili , że są moimi najlepszymi przyjaciółmi na każdym kroku wbijają mi nóż w plecy przez nich nie potrafię złapać do nikogo zaufania . Boli mnie to , że nie szanują moich uczuć moich problemów o których wiedzą .... Nienawidzę siebie aż za to ,że dla osób całkiem chyba tego nie wartych tyle zrobiłam ... bo wszystko okazywało się być ładnie i pięknie, a na koniec najwięcej na tym obrywałam i nigdy nie dostałam za to podziękowania tylko kłamstwo ...  lub nóz w plecy o którym wspomniałam wyżej ... czym sobie zasłużyłam nie wiem ... Mam ochotę jak nigdy ich prawie wszystkich zostawić i poczekać kto wkońcu doceni moje uczucia i moje starania .. i zobaczyć kto jest prawdziwy i będzię naprawde tęsknił .. bo podobno jeśli stracisz wtedy docenisz ... nie wiem czy to '' działa '' u wszystkich jeśli nie to trudno zapomniałabym z czasem o nich MOŻE ... i chyba właśnie próbuje sobie to wmówic ... szkoda , że niektórych naprawde pomimo wszystko bardzo kocham... i oddałabym za nich wszystko ciekawe czy oni za mnie też ? ... Dobranoc..