You love me, You hate me... 

Czasem ludzie mnie zaskakują. Przed pewnym sklepem klęczał pan z kartką, że zbiera na chore dziecko. Na jedyne jakie ma.

Zastanawiam się czy ktokolwiek to przeczytał czy ktokolwiek się tym zainteresował. Że akurat wchodziłem do tego sklepu po zakupy, wychodząc wrzuciłem mu wszystko co mi zostało (około 10 zł) ten człowiek widząc co robie odpowiedział mi: bardzo dziękuje, głos mu strasznie drżał z zimna. Bardzo mnie to przygnębiło. Nie wiem czemu, zwykle byłem takim rzeczom obojętny, czasem może dlatego, że nie miałem przy sobie kasy. Ktoś mógłby powiedzieć, że zbiera na co innego na alkohol czy coś w tym stylu. Nie wydaje mi się czy ktoś by klęczał może kilka godzin, zeby miec pieniadze na wódke. Pieniędzy miał już tyle na co wielkość tego kubeczka pozwalała. Zrobiło mi się przykro. Rodzina mi często mówi, że ludzi tak robią, bo mają na tym dobre pieniądze. Nie wierze w to. Sama myśl o chorym dziecku mnie dobija. Pomyślmy, a gdyby stało się tak, że w przyszłości nasze dziecko by zachorowało? I nie mielibyśmy pieniędzy na jego leczeni będąc "zmuszonymi" do tego aby stać i prosić ludzi o pomoc. Ludzi, których nie znamy. Często niektórzy z nas traktują pieniądze jak nic wartościowego. Dostają je od rodziców i idą kupią sobie za nie fajki czy jakieś piwo, przebalują je sobie mają w dupie to, że rodzice muszą cały miesiąc zapieprzać do roboty, a oni po prostu biorą tą kase i mają. Nie pytają się czy rodzice mają pieniadze. Mówią DAJ... Bądźmy czasem do cholery ludźmi i pomyślmy o innych... A widząc takiego człowieka dajmy mu nawet złotówkę. Każdy grosz się liczy, bo może ktoś faktycznie w tym momencie coraz bardziej zbliża się śmierci, a jego rodzina cierpi bo nie wiele może sama zrobić... Nie przechodźmy obojętni, a nawet jeśli nie pomagamy nie komentujmy.

Moja i Twoja nadzieja,

Uczyni realnym krok w chmurach...