.Impossible is nothing.  

Zakazany owoc dumnie krąży mi nad głową
Zakazany owoc marzeń ciemnych tabu
Zakazany owoc znowu szansa przeszła obok
Choć już czułem ten smak, o, o!

To tekst dość popularnej pisenki, która od kilku dni nie może wyjśc mi z głowy. Dlaczego? Otóż pewien zakazany owoc krąży nad moją głową. Wczoraj rozmyślałam nad tym, czy chłopak przyjaciółki to właśnie swego rodzaju zakazany owoc? Niby tak, przecież jest dla nas nie tykalny jeśli chcemy by nasza przyjaźń nie szwankowała i przetrwała. Jednak z dugiej strony jeśli nie są oni zadeklarowaną parą, a nam również się podoba to mamy prawo próbować? Jako dobre przyjaciółki chyba nie, ale czy to włanie nie jest dla nas zakazany owoc, który, jak wiadomo, smakuje najlepiej? A może to jest tak, że skoro raz czy dwa porządnie się sparzyłyśmy, na swój obiekt westchnień wybieramy właśnie faceta, który "należy" do przyjaciółki? I to z nią chce się umawiać, stworzyć związek. Czy to taka nasza kobieca ochrona przed ponownym rozczarowaniem i bólem? Przecież facet, który nasz nie będzie, nie zrani nas. Albo nie zrani aż tak mocno- dojrzale i poważnie nie zakochamy się w mężczyźnie, z którym nie tworzymy związku, a po pewnym czasie będziemy w nim widzieć tylko faceta przyjaciółki i w duchu dziękować Bogu, słuchając o jego wadach. I pozostaniemyt nie zranione.Czy więc naprawdę jeden nieudany związek może aż tak wpłnąc na nasze dalsze postrzeganie mężczyzn i relacji międzyludzkich? Czy może rzeczywiście to zakazany owoc smkuje najlepiej, a my kobiety musimy stale rywalizować i coś sobie udowadniać? Nie wiem, pytanie jest trudne. Nie wiem nawet o co chodzi mnie. Zakończenie piosenki mówi, że zerwanie owocu doprowadzi do posmutnienia świata. Może to i racja...?