Teraz gdy wiem
Nasze życie nie jest snem
Trzeba wreszcie
w swoje ręce wziąć los
Przyszedł już czas
Aby szukać nowych szans
Byle sił i uporu mieć dość
Tyle ścieżek i dróg
Gdyby tak zgadnąć móc
Która z nich wiedzie prosto na szczyt
By nie zbłądzić wśród mgieł
I osiągnąć swój cel
Zrobić coś czego nie zrobił nikt
Zza siedmiu mórz
Z kraju purpurowych zórz
Z wysp szczęśliwych
Gdzie był dotąd nasz dom
Wracać już czas
Woła nas nieznany świat
Na nasz brzeg
Przybył życia już prom
Pośród wirów i skał
Odpłyniemy hen w dal
Zniknie went z naszych oczu
Nasz gwiezdny ląd
Rozszalały gniew burz
Nie zawróci nas już
Steru z rąk już nie wyrwie nam sztorm
Po nocy wstanie nowy dzień
Złotą twarz spoza chmur
Słońce wychyli znów
Ogrzeje cię
Wielki świat nas wzywa
Czas zacząć żyć
Po nocy ciemnej wstanie świt
Bart3g
taką nostalgią zaleciało:)))
jest już ok:P
tak mniemam:D
Inni użytkownicy: hoccaayrton123johnybbbemillyyy0987misjonarzetarnowsahasularahajpanek94amandooojulitkajula144unospinn
Inni zdjęcia: Hdjdj allthecoldWiosna 2025r. rafal1589PAnna angelfuckkhttps://genius.com/Kukon-bedziem maggda0000;) virgo123Piękna pogoda patusiax3951450 akcentovaOj locomotivW oczekiwaniu na lato elmarHihi hanusiek