Niby inna a jednak taka sama

Dzisiejszy dzień moje nie był moim wymarzonym dniem, ale jednak coś we mnie drgnęło.

Począwszy od powodzenia z pracą, poprzez kontakty z ludźmi i humor na wieczór dopisuje.

Teraz zacznie się codziennie od 12.00 harówka, ale przecież nie robię tego za darmo.

'Nie pytaj mnie o jutro, to za tysiąc lat...'

Hmm... dzisiaj mi się nasunęły inne wnioski.

Zauważyłam, że da się żyć tak jak się chce, są znów rzeczy, które cieszą.

Człowiek potrafi odkryć inspirację we wszystkim, jeśli tylko potrafi się CIESZYĆ.

Przez kolejne dawki szczęścia, rzeczy oczywiste poprawiają mi nie tylko samopoczucie zewnętrzne, ale również te wewnętrzne, te schowane głęboko we mnie czekające na moment kiedy będzie mogło wreszcie się ukazać, pokazać, że odczuwa coś więcej niż tylko kolejny zadany ból z własnej głupoty i własnej naiwności.

***

Kocham wywierać presję.

Moment kiedy wątpi, że darzę go jakimkolwiek pozytywnym uczuciem, moment kiedy widzę, że się nie tylko martwi, ale i żałuje.

Ale koniec 'o nim', pomyślmy o mnie...

Dawno nie miałam momentów kiedy siedziałam z szklanką gorącej herbaty przy komputerze, grzejąc ręce i bezinteresownie uśmiechając się do monitora, ciesząc się kolejnym dniem i kolejnym poprawionym kontaktem.

Może zaczęłam przebierać, ale szukam czegoś 'w zamian'.

Czegoś, co poprawi mi samopoczucie jeszcze bardziej.

Ja wiem, że nieetyczne jest poprawianie sobie 'humoru' kosztem kogoś innego, kosztem czyichś uczuć, ale w końcu kto w tym świecie nie jest egoistyczny to przegrywa.

~ Świat wypadł mi z moich rąk, jakoś tak nie

jest już mi nawet żal.