Spadam, lecę głową w dół... :] 

HA! 

Przypomniałem sobie o tym wykopalisku, które kiedyś pochłaniało całkiem sporo mojego czasu. Jakby nie patrzeć - trochę zdjęć, wspomnień, pierdół. Przeglądając te fotki poczułem, że nieco zdziadziałem - cztery lata więcej i brakuje trochę tej szczenięcości i beztroski co kiedyś. Ale czas leci naprzód, wpizdu, nie da się chyba go zatrzymać czy cofnąć. 

Co u mnie? Cały czas z moją (już) narzeczoną Joldzią, student, alkoholik i prostak :) Czyli wiele rzeczy się nie zmieniło, a niektóre jedynie trochę się rozrosły... Poza tym, w porównaniu do poprzedniej notki i fotki (4 lata tem!), nieco skróciły mi się kudły, odrobinę się spasłem, choć wciąż grzeszę urokiem niczym miska z kolorową zupą jarzynową. 

To pradopodobnie jednorazowe ożywienie trupa, tak dla przypomnienia sobie jak to jest prowadzić photobloga. Właściwie, nie tak źle.

Pozdrowienia dla blogowych znajomych, jak za dawnych lat :)