Dwa serca, sześć nóg. 

Ada & Ipi

Dzisiaj troszkę o mnie..  w końcu poznacie osobę, która prowadzi tego bloga.

A więc tak... zmieniło się na tyle dużo, że chciałabym żebyście mnie w końcu poznali.. i na podstawie naszych osiągnieć oglądali filmiki i czytali notatki.

Ale dobra- przejdźmy do sedna sprawy.. Blog został zawieszony prawie na dwa lata. Dlaczego? A no dlatego, że przestałam jeździć w stajni, w której znowu jeżdżę i mam możliwość dalej pracowania z końmi naturalnie. Przez te 2 lata jeździłam, błąkałam się po wielu stajniach, aż w końcu doczekałam się zadziwiającego obrotu sprawy, dostałam TELEFON, czy nie chciałabym znowu jeździć w tej stajni. Oczywiście długo się nie zastanawiałam i pojechałam. :)

I w ten o to sposób ciężką pracą, wytrwałością i cierpliwością udało mi się zacząć jeździć na Ipim i Junaku na cordeo.. co kiedyś dla mnie było czymś niemożliwym. Jestem niezmiernie zadowolona z tego, że nie było zbyt dużych problemów z Mośkami i w 100% akcpetują nowy styl jazdy. Ach, no i zapomniałam oczywiście o największej stajennej maskotce- Lotce. Trzyletnia klacz, która jest strasznie ciekawska i otwarta na nowe wyzwania. Powoli zaczynamy 7 zabaw i nie pozwalamy wejść sobie na głowe. Młoda jest tak ciekawa i spokojna pod siodłem, że aż ciężko mi to opisać.

Nigdy nie sądziłam, że będę potrafiła dogadać się taki dobrze z tymi końmi- co mnie strasznie cieszy! Bardzo motywujące jest to, że Junak, koń który wcześniej uwierzcie.. nienawidził skakać.. w sobotę sam pruł na przeszkodę i to na cordeo! 

Z pewnością nasze wspólne zdjęcia będą pojawiać się tu częściej, tylko dorwę jakiegoś fotografa, bo zdjęcia telefonowe- naprawdę wstyd wstawiać.

Macie może jakieś pytania? Chętnie odpowiem :)

A i oczywiście czekam na propozycje kolejnej notatki!