Nie mów kobiecie, że jest piękna, powiedz jej, że nie ma takiej drugiej jak ona.

` kiedyś oboje, dzisiaj obrałaś własną drogę, za tobą w ogień, ale ogień nie płoni , zostań proszę, daj mi szanse. kotek, przecież mieliśmy być razem. wspomnień nie porwę, to nie jest takie łatw . za tobą na koniec, byle dalej. `

Jeśli kiedykolwiek upadniesz, powiem ci, jak najprościej wstać. Jeśli ktoś ci złamie serce, powiem ci, co oprócz czasu goi rany. A jeśli kiedykolwiek zechcesz skrócić sobie życie, pokażę ci rzeczy, za którymi warto tęsknić. Bo każdy wie jak boli upadek, ile łez kosztuje miłość i ilu sił potrzeba, by żyć.

Duszę się. To powietrze jest tak ciężkie. Pełno tu wspomnień, niedokończonych zdarzeń, niedopowiedzianych słów.Potrzebuję zmian, czegoś nowego.Innych ludzi, innego klimatu, powietrza którym w końcu da się odetchnąć. Wydawało mi się, że te marzenia, nadzieja i złudzenia mają sens. Wydawało mi się. Teraz nie zostało nic, prócz kilku myśli. Których nie można nazwać marzeniami. Pozostała pustka. Pozostała obojętność i nicość. Czy tego pragnęłam? Czy o to walczyłam?

punkt 1. zawsze już będziesz mnie kochał. 2. jeśli masz jakieś wątpliwości, patrz punkt 1.

Nie jestem romantykiem , ale pokaż mi uczucia, bądź moim nauczycielem ciągle mnie nauczaj, oddaj mi płuca , które i tak są doszczętnie zepsute, zniszcz moje nałogi , które sam za bardzo lubię.

 Tak długo znamy się, a ja wciąż czuję, że za krótko, bo uczucie lubi spieprzyć i czasem pójść na urlop.

 jebane dno jest po to, żeby się od niego odbić.

miłość do życia, jest jak toksyczny związek. zdradzacie się wzajemnie wierząc, że będzie dobrze. i chociaż mówisz, że jest kurwą, to nie oddasz jej za nic. ranicie się wzajemnie, ale tak, żeby nie zabić.

 A gdybym umarła.. przez ile dni byłbyś smutny?

PŁOMIENIEM UCZUĆ WZNIECIĆ W CZŁOWIEKU POŻAR.

To boli tak, że chyba znów się najebie, bo nie wiem co kochałem bardziej świat czy Ciebie.

Lepiej zmów pacierz synu, ja przybyłem by niszczyć i nawet jak się położę to jestem od Ciebie wyższy.

"Achy, ochy między nami skończyły się jak sen mimo, że ty kiedyś byłaś mi niezbędna jak tlen."

 możesz zobaczyć to czego inni nie widzą. Wystarczy, że uniesiesz wzrok ponad horyzont.

  Pamiętam łzy spływające po twojej twarzy. Gdy powiedziałam, że nigdy cię nie opuszczę. Kiedy te wszystkie cienie niemalże zgasiły twoje światło. Pamiętam, że powiedziałeś: "Nie zostawiaj mnie tu samego". Lecz to wszystko przeminęło i dziś wieczorem należy do przeszłości.

Jesteśmy młodzi - łapmy chwilę, pytasz po co?  Na pewno będzie spoko - raz się żyje.

" Możesz mieć wszystko, ale podejdź obojętnie. No bo jeśli kogoś chcesz to nigdy go mieć nie będziesz. "

Wiesz jak to jest, kiedy ukochana osoba mija Cię bez słowa? Wiesz jak to jest, kiedy chcesz spojrzeć pewnej osobie w oczy, a nie możesz, bo po paru sekundach, musisz odwrócić się, kryjąc łzy? Wiesz jak to jest, kiedy w rozmowie łamie Ci się głos? Wiesz, jak to jest, kiedy tracisz oddech, bo patrzysz na niego, a z jego zachowania wnioskujesz, że jemu już nie zależy? Wiesz jak to jest, kiedy wracając do domu, masz płacz na końcu nosa?  Wiesz jak to jest, kiedy kładziesz się spać z nadzieją, że może wreszcie szloch nie będzie Ci przeszkadzał w zasypianiu? Wiesz jak to jest, kiedy wstajesz rano i masz świadomość tego, że kolejny dzień będzie powtórką poprzedniego? Wiesz jak to jest, kiedy umierasz wiedząc, że żyjesz? Nie wiesz? To proszę nie pierdol mi o tym, że czas leczy rany..

Czasami, mimo, że coś nas niszczy, nie potrafimy od tego odejść. Czasami, po prostu boimy się zmian. Czasami samych siebie. A czasami kochamy zbyt mocno, by uwierzyć, że miłość potrafi zabić.

Zadzwonił do niej, żeby powiedzieć o wypadku. Odebrała z uśmiechem na twarzy niczego nieświadoma. Z tym samym uśmiechem wykrzyczała: "hej! kochanie!" A on cicho, ledwo mówiąc oznajmił, że chce jej coś powiedzieć, ale prosi by się nie denerwowała. Zatrzęsły się jej ręce.Wołała: " Co się stało? Skarbie nic ci nie jest!?" Była zdenerwowana. Wyczuł to. Bał się jej reakcji. Nie chciał by płakała. Powiedział tylko krótkie: "Kocham Cię" a ona pewna, że to jeden z jego żartów, obrażona rzuciła słuchawką. Na do widzenia dodała tylko: "Jesteś podły! Kiedyś naprawdę Ci się coś stanie, a ja nie uwierzę!" Ona siedziała z telefonem w ręku pewna, że zaraz znów zadzwoni i przeprosi, a on leżał na ulicy, płakał i krwawił. Nie chciał by się martwiła. Wolał by była obrażona, ale nieświadoma..

Gdyby przypadło Ci przyjść na mój pogrzeb, załamałby Ci się pod nogami grunt? Dostając informację, że kilka minut temu moje serce zwyczajnie przestało bić, upuściłbyś kubek gorącej kawy, osuwając się przy ścianie w dół? Krzyczałbyś i uderzył pięścią w ścianę, by zabić rozrywający ból? Wpadłbyś w atak furii demolując mieszkanie, kalecząc przy tym swoje dłonie od rozbitego szkła? Biorąc do ręki bluzę, wybiegłbyś z mieszkania po wódę, żeby ukoić ból? Wypaliłbyś całą paczkę papierosów, kręcąc przecząco głową, że to nie prawda, że to tylko głupi sen? Nie wierzyłbyś? Nie mógłbyś się z tym pogodzić? Oszalałbyś z tęsknoty do mnie? Szybko zapomniałbyś jaki mam kolor oczu i jak szybko biło mi serce? Rzuciwszy na mój grób białą różę w delikatnym płaczu nieba i zrywającym się wietrze, pożegnałbyś się? Odchodząc, potrafiłbyś dalej żyć, po prostu, jak gdyby nigdy nic? Żyć jak do tej pory. Normalnie. Potrafiłbyś?