stop

like a gimbaza.

Piątek. W końcu naszedł ten leniwy piątek. W zasadzie leniwy z pozoru. Ważne, że mój umysł nie czuje już żadnego ucisku. Czas zająć się milionem innych, również ważnych, lecz zapomnianych spraw. W tym momencie chciałabym, by doba miała siedemdziesiąt dwie godziny. Mogłabym się wyspać, a i nawet znalazłabym czas na... głęboki oddech.

***

Chciałabym móc kiedyś sobie powiedzieć: "Anka, idzie ci coraz lepiej. Popatrz, jak sobie z Tym poradziłaś".

Zawsze uważałam, że myślenie zero-jedynkowe jest dobrym sposobem na zrealizowanie planów. Robisz coś na sto procent lub nie robisz tego wcale. A może jednak warto włożyć chociaż ćwiatkę wysiłku i móc cieszyć się nawet z najmniejszego efektu?

Kiedyś znajdę złoty środek.

Kiedyś na pewno do tego dorosnę.

Coś zupełnie nie z mojej duszy muzycznej...

KLIK