Czas zmienia ludzi, dopóki nie staniemy się obcy dla nas samych.
***
Na podłodze
W ciemnej szparze umierają
Jasne smugi
Tak jak umierają mrówki
od trucizny w mmoich butach
Bez krzyku
Bez płaczu
Zupełnie cicho.
Inaczej niż umiera moja nadzieja
Chce krzyczeć, uciec, żyć
Ale ja jej nie pozwalam
Zaszywam ją pomiędzy żebrami
I duszę a serce
Przygniata ją ciężarem
Jednak to już chyba kamień.
Inni użytkownicy: sahasularahajpanek94amandooojulitkajula144unospinnalex11234adriano3488nalna90vitusoslilly02
Inni zdjęcia: Wolne patusiax395New Hair Right dawsteTo, co zostaje, gdy nie ma nic. comarroTears like a waterfall modernmedival... pils931449 akcentova:) dorcia2700Brak tytułu zwyczajnieszczesliwia1 mktnccPrzepełnienie świąteczne bluebird11