wszystko, co mam trzymam w ręce.

fot. Kasia @wonderland12 ;*

nie mam siły do ludzi.  już czasem nie wiem, czy sie śmiać czy płakać nad takim powszechnym, ludzkim zachowniem.  popełniamy takie głupie błędy, tak jakby trzeba było się sparzyć na wszystkim, dopóki podejmeny dobrą decyzję. nie wiem na czym polega fenomen człowieka, że rozum mówi jedno, a los układa się tak, że na drodze pojawia sie wszystko co jest sprzeczne z naszym zaplanowanym, logicznym działaniem. IRONIA LOSU. moja definicja-wszystko sprzymierza się by twoje plany doszczętnie poszły w cholerę. wszystko nosi w sobie trochę złośliwości, począwszy od ludzkiego istnienia do oblodzonego chodnika, na którym przewracasz się gdy akurat idzie połowa twoich znoajomych. ;) to coś takiego w intuicji, że budzi sie w tobie mały złośliwy chochlik, który w rekacji obronnej na taki reaguje tak jak ty wcale nie chcesz reagować. daje się podejść i sprowokowac przez tych złych, nienaiwstnych ludzi, którzy tylko na to czekają. ten chochlik zawsze bedzie w tobie, tak już skonstruowany jest człowiek. nie wyprowadzisz go na siłę z siebie. jest cząstką ciebie, to po prostu. ale mozesz go sobie wychować. wychowaj swój temperament. ty kieruj nim, nie on tobą.  :3

Tylko dwie rzeczy są nieskończone: wszechświat oraz ludzka głupota, choć nie jestem pewien co do tej pierwszej.