#1013

;)

Wczoraj minął dokładnie, idealnie rok, od najbardziej optymistycznego, pełnego nadziei, wiary w przyszłość i słuszność podjętych decyzji, najszczęśliwszego i najbardziej up in the air momentu mojego dotychczasowego życia.

Wczoraj, rok temu, dokładnie tego, a nie innego dnia - wtedy właśnie byłam najwyżej, ufałam i wierzyłam najmocniej.

I w tej chwili myślę sobie, że nie był to tylko najbardziej up in the air moment mojego "dotychczasowego" życia. Myślę, że to był najbadziej up in the air moment mojego całego życia. Tego, które jeszcze przede mną również.

Bo, znów, słodko-gorzko i smutno-zabawnie - dokładnie rok później, nie mniej, nie więcej. Idealnie rok później po takim właśnie momencie mogę z całą pewnością napisać, że nigdy wcześniej nie byłam tak wypalona, sceptyczna, cyniczna i zgorzkniała.

I jeśli mogę być bardziej - naprawdę nie chcę.

Często narzekałam na to, że wszystko wokół się zmienia, tylko ja caały czas, nieustannie jestem tą samą naiwną idealistką, wierzącą w bajki, królewny i książęta na białym koniu.

Po raz pierwszy w życiu czuję, że tym razem wyprzedziłam bieg wydarzeń i zmieniłam się zanim sytuacja zaczęła tego ode mnie wymagać. Po raz pierwszy zmieniłam się szybciej i bardziej niż sytuacja.

Nie mam pojęcia, co czuję w związku z tym.

Ale wiem, że tak jest dla mnie lepiej. Bezpieczniej. Więc.. To chyba dobrze.. ?

"Trzeba strasznie dużo przeżyć, żeby dało się powiedzieć: to nic."

~ Wiesław Myśliwski

A.