photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 8 MARCA 2018

Mnóstwem cieni się otaczałam, bawiąc się i kochając przecież wtedy najbardziej, bo całą sobą

Lecz pustą przestrzeń,

Ku niej wyciągając ręce, zakrwawione i starcze, pozwalałam na wszystkie te smutki - niby spokojne wody, choć wbijajace się głęboko pod skórę.

 

(I tak dziwnie czytać dawną siebie, na tych grubych kartach, które wtedy codziennie słuchały mojego płaczu)

 

Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis użytkownika deserted.