5.

Kiedy rano zadzwonił budzik, Roksana już nie spała. Obudziła się wyjątkowo wcześnie, sama nie wiedziała dlaczego. Może z nadmiaru wrażeń ? Doprowadzająca ją do szału melodyjka dała jedynie znać, że pora wstać i zacząć szykować się do szkoły. Wyłączyła więc budzik i ruszyła do łazienki. Po drodze spotkała swoją młodszą siostrę, Kasię. Miała długie, nierozczesane blond włosy i nieprzytomne oczy.

- Gdzie idziesz ? Połóż się spać. Masz szczęście, że nie musisz chodzić do szkoły i wstawać codziennie o siódmej. - powiedziała Roksana.

- Boli mnie brzuch. - powiedziała zmęczonym głosem  mała dziewczynka wchodząc do łazienki.

Roksana postanowiła więc, że najpierw się ubierze. Wróciła do pokoju i wyjęła z szafy jeansowe rurki wraz z czarnym t-shirtem. Włożyła to na siebie i spakowała torbę do szkoły. Chwyciła ją i zaniosła na dół, aby przypadkiem o niej nie zapomnieć. Zauważyła matkę siedzącą przed telewizorem i pijącą piwo. Roksana nie odezwała się ani słowem, bo nie miała zamiaru znowu się z nią kłócić, a robiły to codziennie. Dziewczyna za każdym razem wypominała jej, że za dużo pije, a matka wrzeszczała, że to jej  sprawa i wytykała Roksanie błędy, które sama popełnia. Najbardziej cierpiała przez to mała Kasia, którą zajmowała się tylko jej siostra. Matka często wychodziła i nie wracała przez całą noc, a wtedy Roksana musiała robić z nią wszystkie obowiązki. Tak naprawdę to zawsze robiła za nią wszystko, co ona powinna robić - zmywać naczynia, podłogi, gotować obiady. Nie miała przecież ojca, który mógłby jej pomóc - zginął w wypadku samochodowym, kiedy była jeszcze malutkim niemowlęciem.

Wróciła na górę. Łazienka była już wolna, więc umyła zęby i uczesała włosy w luźnego koka. Kiedy spojrzała w lustro zobaczyła schludnie ubraną dziewczynę o brązowych włosach, dużych oczach i pięknej figurze. Nie lubiła oceniać siebie, ale nigdy nie miała zarzutów co do swojego wyglądu. Ponownie zeszła na dół i zjadła małą kromkę chleba z twarożkiem popijając ciepłą herbatą. Po chwili usłyszała dreptanie małych nóżek na schodach i wychyliła się, aby zobaczyć dokąd Kasia wybiera się tym razem.

- Mamo, boli mnie brzuch. - mówiła prawie płacząc.

- Każdego czasem boli, idź się połóż, przejdzie. - odparła obojętnie matka.

- Ale mamusiu, mnie boli całą noc.. - szepnęła Kasia.

- No i co ja mam zrobić ? Nic na to nie poradzę Kasiu. Idź się połóż. - dopiła piwo, zgniotła puszkę i poprosiła małą, aby poszła ją wyrzucić.

Kasia weszła do kuchni ze łzami w oczach. Wyrzuciła puszkę i już chciała wyjść, gdy Roksana powiedziała :

- Chodź do mnie maleńka.

Kasia zawróciła i wdrapała się do siostry na kolana.

- Bardzo cię boli ? - spytała czule dziewczyna.

Mała kiwnęła głową i oparła ją o ramię Roksany.

- Może napij się ciepłej herbaty ? - spytała starsza siostra, podsuwając bliżej swój kubek.

- Myślisz, że mi to pomoże ? - szepnęła Kasia.

-  Myślę, że tak. Napij się.

Mała chwyciła kubek i wypiła dużego łyka, po czym znów oparła głowę na ramieniu siostry. Siedziała tak kilka minut. Po chwili powiedziała :

- Już mnie tak mocno nie boli. Pójdę jeszcze pospać. - pocałowała starszą siostrę w policzek i poszła do góry.

Roksana poczekała, aż dreptanie ucichnie, dopiła herbatę i ruszyła do salonu.

- Jesteś naprawdę okrutna. Nie spodziewałam się tego po tobie. - powiedziała ze spokojem do matki.

- Idź już, bo się spóźnisz. Nie mam zamiaru z tobą dyskutować. Żegnam.

Roksana wyszła do przedpokoju, chwyciła torbę i wyszła z domu głośno trzaskając drzwiami.

_______________________________________________________________________________________