Cześć...

Zacznę może od tego, że trzymam ten tekst zapisany na komputerze już od bardzo dawna i nic mnie nie przekonywało do tego... może inaczej nie widziałem nadzieji w tym, że spróbujesz go chociaż przeczytać, lecz dłużej tak nie moge...

Chciałbym napisać o tym, że zje***em sprawę a doszło to do mnie już dawno, lecz jak już mnie znacie... nie potrafię się zbytnio, szybko do czegoś przyznać... Kiedy dalej leciał czas coraz bardziej... nwm jak to napsiać: traciłem nadzieję lub jak wolicie pogrążałem się w tym czy dacie mi jeszcze jakąkolwiek szanse.

Byliście... Jesteście jednymi z ludzi, którzy Są ważni w moim życiu, z którymi tak wiele przeżyłem... Pamiętam ostatnie słowa Marina do mnie... : "Czy strata tylu lat przyjaźni jest tego warta?" Dzisiaj myślę, że nie!... Ale wtedy kiedy zadawał mi te pytanie byłem zły, w części też na siebie za to co zrobiłem...

Można powiedzieć, że zaczeło się od "małej" kłutni, w której to nie poszedłem z wami na działke, a zkończyło się wielkim kłamstwem do Roki... Zrobiłem to dlatego, że czułem się sam z tym, że jesteście na mnie źli, lecz teraz wiem, że popełniłem głupstwo...

Więc chciałem wam przekazać przeprosiny, na które od dawna zasługujecie... Przepraszam Cię Adrianie, Marcinie, Roksano, Damianie. Jeśli jeszcze któś inny czuł się urażony za to co zrobiłem również Go przepraszam.

Ja tylko proszę o wybaczenie lub chociaż o zgodę abyście nie myśleli o mnie źle... Nie proszę o naprawę lub powrót do przyjaźni, bo to już od Was zależy czy chcecie się jeszcze kiedykolwiek ze mną zadawać...

Tą wiadomość wysłałem do każdego z was...

Pozdrawiam Dawid.