2.

Bo to była jeszcze taka mała i naiwna dziewczynka. W pewnym stopniu romantyczka. Lubiła w nocy w lato kłaść się na stole w ogrodzie i oglądać gwiazdy, gdy w powietrzu unosił się zapach maciejki. Lubiła pisać listy. Pięknie rysowała. Uwielbiała stare zdjęcia, bo uwielbiała wspominać. Przede wszystkim uwielbiała się śmiać! Ze wszystkiego. Wstając rano i widząc, że jest słoneczny dzień nie mogła opanować wielkiego uśmiechu, którego w sobie nie lubiła, chociaż tak wiele osób go w niej kochało. Łatwo przywiązywała się do ludzi. Chciała spotkać kogoś, komu będzie mogła ufać i mieć tę pewność, że nigdy jej nie skrzywdzi i nie okłamie. Zmieniła się. Zmienia się z dnia na dzień. Już nie jest naiwna, głupia i mała.