Coz sleep is the cousin of death 

Mówią mi, żebym się nigdy nie zmieniał,

Gdy pytam: "W co?", widzę po minach, że nie rozumieją,

Że równie dobrze można dać tę radę płatkom śniegu,

Czy drzewom przed jesienią i to nie zmienia niczego...

Jestem tylko częścią procesu jak Józef K.,

Kropelką w morzu postępu, zdaną na kierunek fal,

Wszędzie wskazówki i rady czuję jak Wunderbaum,

I czekam, aż któryś mędrzec radę wskazówce da.

Czas - dla mnie to wieczna Enigma,

Najtwardsze z ciał w końcu zmienia w powidła.

Dekady wstecz przetapiani na mydło

Ludzie, dziś boją się na Insta stracić twarz jak dziewczęta w Indiach.

Ja patrzę na człowieka odbicie w witrynach,

Każda tragedia wokół mnie ma swe odbicie w rymach.

Ile w tym jest wrażliwca, wie tylko ta jedyna,

A ile drapieżnika, co pisze jak jedynak?

Nikt.