19.

Miłego czytania <3

"Katrina"

Rozdział 19.
Leżeliśmy tak jeszcze z 15 minut, a potem wyruszyliśmy do znanej nam pizzeri. Gdy weszłam napotkałam się na Louisa. Nie chciałam go widzieć więc zakryłam się za Johnym. Przy drugim stoliku siedziała nasza paczka.
- Oo, siadaj Katrina- zawołała Alice głośno, czułam, że Louis domyślił się , że tu się znajduję. Był na mnie wkurzony, że sprzeciwiałam mu się.
- Okej. Jak tam? Zamówiliście już coś? -zapytałam siadając przy Pauli. Zaraz przy mnie usiadł John.
- Tak.. - odpowiedział Lucas.
- A ten kelner jest przystojny- rzekła Alice i ukradkiem spoglądała na Louisa.
- Louis? -zapytałam bez zastanowienia.
- Znasz go?
- On jest w 518. Tańczy na środku. Dupek i tyle. -stwierdziłam i właśnie podano nam pizzę. Wszyscy wzięli po kawałku i rozmawiałyśmy.
- Katrina, skocz po colę- poprosiła mnie Paula. Zgodziłam się. Pomaszerowałam do baru.
- Poproszę colę. 3 razy. - powiedziałam i wyjęłam bankot.
- No proszę, kogo ja tu mam. - rzekł Louis i uśmiechnął się szyderczo.
- Dostanę te colę czy nie? -zapytałam zła. Nie chciałam wdawać się w nim w konserwację.
- Dla Ciebie wszystko. - powiedział i podał mi zimną colę.- A to ta twoja nowa grupa taneczna, te cioty.
- Nie wiesz jak tańczą więc nie podnoś głosu, okej?
- Dobra, dobra.
- My cioty? Uważaj sobie ze słówkami. -przerwała nam Paula, która zawsze lubiła bojowe wyzwania.
- Hahaha, a niby co?  Zawodowce? Weź skończ, bo pęknę - wydrwił sobie Louis. - Chyba, że udowodnicie.
- Chcesz się bić, chętnie skopiemy Wam tyłki -powiedziałam, jednak wiedziałam, że może tak nie być.
- Udowodnimy mu?- spytała na ucho Paula. -Musimy, inaczej wyjdziemy na tchórzy.
- Paula ma rację, musimy im pokazać.- przyznali inni uczestnicy.
- Okej, pojedynek. -rzekłam i spojrzałam Louisowi prosto w oczy. Był wkurzony. Wszyscy wybiegli z pizzerii na dwór. Obserwowaliśmy ich ruchy, jeden skoczył na samochód, drugi na kontener, trzeci tańczył na posadzce, czwarty robił fikołka w powietrzu. To było 518. Każdy robił coś własnego, my patrzyliśmy. Olewaliśmy to. Gdy przyszła na nas kolej dawaliśmy z siebie wszystko. Do ostatnich sił. W końcu było już wszystko wiadome.