Filozofia codzienności 

Przypomniałem sobie o tym, że kiedyś miałem bloga.

Patrząc na to, co kiedyś pisałem mam mieszane uczucia. Tęsknię za tamtymi czasami, z drugiej strony - byłem młodym imbecylem, zdarzyło się ;). Fajnie by było wrócić, przeżyć to jeszcze raz, zmienić kilka rzeczy, naprawić, spróbować ponownie odbudować niektóre kontakty, relacje... Niestety, życie idzie dalej, starzejemy się, robimy nowe dziary, zamykamy pewne etapy naszego życia, okłamujemy samych siebie, że coś zmienimy, ale nigdy nam się nie chce.

Shit happens.

Zmieniło się, i to zmieniło się sporo. Dopada mnie nostalgia, patrząc na to mnie samego z tych dni. Niby fajnie, bo powolanie do kadry narodowej, wyjazd na Mistrzostwa Europy IMAF, niby vicemistrz Polski z tego roku, niby 3 kyu Ju-Jitsu... Niby koniec studiów za pasem, ale i tak trzeba gonić za życiem na każdym kroku. Uważać na słowa, liczyć każdy grosz, znaleźć robotę, podejmować życiowe wybory, świadomie szukać alternatyw...

Jestem zmęczony.

I to tragicznie.

I żałuję, że znalazłem tego fotobloga,

zarwałem przez niego kilka nocy.

Wszystko przez stare wpisy.

Dopadły mnie demony.

Demony przeszłości.

Masakra.

Nie jestem sobą...