5: Humanoid part 2

Bardzo przepraszam, ale ze względu, iż rozpoczęłam swoją edukację licealną, straciłam czas na cokolwiek. Jestem kompletnie zatracona w wirze nauki, ale próbuję się rehabilitować i nadrabiać zaległości! Notka podzielona na dwie części, part 1 pod poprzednim zdjęciem! 

Tokio Hotel - Humanoid 

{...}

Od spotkania z dziewczyną pod hotelem, której imienia nawet nie znałem, minęły ponad dwa tygodnie. Resztę tamtej nocy spędziłem z chłopakami, upijając się - do tego stopnia, że kac dnia następnego był cholernie ciężki - i dyskutując o głupotach, aczkolwiek na pytanie, gdzie byłem, nie odpowiedziałem szczerze. Wytłumaczyłem tylko, że miałem ochotę na chwilę samotności, nie wspominając nawet o sytuacji z przed hotelu.
Wczoraj odbyliśmy koncert w Lizbonie, naprawdę wyjątkowy koncert, a teraz jesteśmy w trasie i udajemy sie w kierunku Rzymu, w którym hala będzie całkowicie zapełniona fanami, z czego okropnie się cieszę. Niesamowicie jest posiadać świadomość, że za kilka dni poczuje kilkanaście tysięcy par oczu na własnej skórze.
Jest godzina 7:18 rano czasu niemieckiego i jesteśmy tuż przed hiszpańsko-francuską granicą. Sam nie wiem, dlaczego już nie śpię i, o dziwo, nie odczuwam zmęczenia - spałem tylko 5 godzin. Wiem, że niespanie i niejedzenie nie dadzą mi wiecznego życia, ale nie mogę ani spać, ani jeść. Po prostu nie mam na to ochoty, jestem zbyt podniecony tym, co wokół mnie dzieje się w nieokiełznanie szybkim tempie. Trasa kończy się za kilka dób, które pewnie miną jeszcze szybciej, niż te już minione.
Czasami dręczą mnie wyrzuty sumienia wobec dziewczyny, z którą nawet się nie pożegnałem, ale próbuję je unicestwić przekonaniem, że ona to po prostu dziewczyna, a ja to Bill Kaulitz, który może wszystko. Doszedłem do konkretnego i poważnego wniosku, że nie mogę bronić sie przed swoim egoizmem, ale brutalnie go pokazywać i egzaltować. Jeśli, zdaniem tamtej laski, zostałem stworzony do sławy, a zdaniem Clary mogę wszystko, nie muszę bronić się przed swoim zepsutym charakterem. Tak, Clara również od czasu do czasu wpieprza się bezlitośnie do moich myśli i usilnie przypomina mi o liście do mnie napisanym.
Chyba powinienem napisać teraz piosenkę. Może zacznę od słów: "jestem wrażliwą gwiazdką rocka i cierpię na samouwielbienie"?

www.diestille.photoblog.pl