Laurencja

Laurencja

kontynuacja porzpedniego rozdziału.

Patzryłam na ekran komputera w zdziwieniu.

- No co ! ? Myślałaś, że czardzieje są zacofani ? - zapytała przyjaciółka

- Oczywiście, że nie ja tylko... jestem trochę zaskoczona.

Kornelia narysowała ,, rozetę siwej " palcem na ekranie. Wtedy naszym oczom ukazała się wizalizacja sklepu. Przybliżyła jedną z półek i cały czas posługując się laptopem jak tabletem wrzuciła do wirtualnego koszyka jedną książkę.

- Tylko jeden podręczik ? - zapytalam

- Zależnie od symbolu, który narysujesz jej treść będzie się zmieniała. Jest w niej zawarta cała wiedza potrzeba pierwszo klasistce.- wyjaśniła

Przybliżyła inną półkę... były na niej piękne rozłożyste suknie.

- Nie patrz na mnie jak na wariatkę ! To coś w rodzaju mundurka... Którą wybierasz ?

Przyjrzałam się sukienką dokładnie. Wybór był dość duży cieszylam się, że moge ją sama wybrać. Spodobała mi się sukienka z czarnym gorsetem przewiązanym niebieską wstążką z rozłożystym turkusowym dołem do kolan.

- Będę musiała w tym chodzić 24/ h ? Jest piękna, jednak raczej niezbyt wygodna.

- Spokojnie jest wygodniejsza niż wygląda, poza tym taki ubiur obowiązuje tylko w części szkolnej .. w mieszkalnej jest swoboda stylu . Wezmę przesyłke natychmiastową, bo chcę cie zobaczyć w sukience.

Kilka sekund później ktoś zadzwonił do drzwi. Jednak kiedy je otworzyłam nikogo tam nie było, ale pod drzwiami stała paczka. Oczywiście były w niej rzeczy zamówione przez Kornelię. Przymierzyłam sukienkę. Była no po prostu zajebista. Po chwili moja przyjaciółka oznajmiła, że musi iśc bo obiecała mamie wycieczke na zakupy. Przedtem jednak zostawiłam mi na kartce wzór rozety siwej i wytłumaczyła jak uruchomić stronę. Wystarczyło dotykając pacem ekaranu wyobrazić sobie ją. ( Czemu mnie to nie dziwi ? )