do przodu mała!

Chyba... chyba jest dobrze, wreszcie czuję radość życia....

Nie wiem czy ktoś to czyta, ale chce TU napisać, że żyję, jestem, czerpię radość z każdej z chwil

Jestem dowodem na to, że z ANOREKSJI i nie tylko da sie wyjść.

Mam hobby, mnóstwo pracy ---> bo studiuję i dorywczo pracuję, ale najważniejsze że chce, że mam chęć i siłę.

Dawniej nie chciało mi się wstać, a co dopiero umalować czy ładnie brać. Teraz sama zarabiam na ciuchy i kosmetyki, rodzice do tego nie muszą się dokładac i to mnie bardzo cieszy ;) daję sobie radę. Jeszcze trochę i będzie zupełnie git!!!

Musi się udać jakoś z tego wyjść całkowicie, tak aby to już nie wróciło nigdy, pragnę tego bardzo i musi się udać/.

Czerpię radość z pracy, z prostych codziennych czynności jak zakupy, śniadanie, rozmowa z przyjaciółmi.

WRESZCIE mogę napisac to na tym blogu z serca, że jest coraz lepiej!