Komm und hilf mir fliegen  

Bycie sobą
Jeśli można by wyobrazić sobie to jako fizyczna postać nie określonego kształtu a jednak całość z którą rodzi się każdy z nas .Coś co z nami dorasta od pierwszych ulubionych bajek przez przyjaźnie aż do samodzielnych dezyzji. Nazwijmy to Czastka która sprawia że jesteśmy bez skazy jak tafla lustra ale z czasem dorastając spotkamy w swoim życiu ludzi którzy także mają swoją cząstkę i gdy zaczynamy poznawać się bliżej chcemy oddać tej osobie cześć siebie wiec odejmujemy od swojej całości te malutka cześć  przyjaźni, miłości,zaufania,szacunku czy  wdzięczności i dodajemy wpasowujac czyjąś cząstkę w siebie.Sprawiamy ze Nie jesteśmy już tylko jedna cząstka a taka która składa się z wielu ważnych osób ,uczuć,emocji,doświadczeń i doznań.To sprawia że ubogacamy się odkrywamy nowe części siebie,otwieramy się i pragniemy oddawać cześć siebie to nas uszczesliwa a nasza cząstka rośnie wraz z radością i mamy ochotę dzielić się każdym dobrym uczuciem. Lecz gdy ktoś komu oddaliśmy cześć siebie odchodzi zabiera ze sobą swoją część i nasza część zostawiając puste miejsce,draske, pęknięcie  gdy tak ktoś odjedzie i  potem jeszcze Raz i tak kilka razy  zostaje się nam malutki kawałek siebie którego już nie można podzielić.Chowamy go głęboko w sobie by nie stracić tej ostatniej cząsteczki i nawet jak spotkamy kogoś komu chcemy dać ten ostatni kawałeczek to nie możemy jest on zbyt ukryty jest ostatni i tylko może go zdobyć osoba która stanie się dla nas na tyle ważna tak bardzo wyjątkowa jak ta jedyna ulubiona najbardziej lsniaca gwiazda  wysoko na niebie ktora zachwycalismy sie jako dzieci i wierzylismy ze jest magiczna, spełnia nasze pragnienia,osoba której zaufamy ze możemy oddać ten ostatni kawałek ze zaryzykujemy utratę,zmierzymy się z pustka która może pozostać ale będziemy wiedzieć że to najważniejsza i najbardziej cenna cząstka która oddajemy i albo stracimy siebie albo ktoś zabierze ten malutki kawałeczek i będzie go tak długo trzymał w sobie 
,budował  powolutku swoimi uczuciami od nowa ze pewnego dnia odda nam te cząstkę cała pełna bliskości zaufania dobrych uczuć bezpieczeństwa  i wtedy nie przyjmiemy jej spowrotem bo będziemy pewni że nasza cząstka jest o wiele cenniejsza u  drugiej osoby ze powierzamy jej całych siebie i chcemy ryzykować wszystko bo wiemy ze warto ,że gdy ktoś poskłada nas w całości właśnie takiej całości jest wart nie ćwiartki nie połówki a właśnie wszystkiego co w nas jest .