Jak można zapomnieć?

Różnica między nami jest niewielka, 
niestety nić porozumienia pękła.. 
Co? Co pierdolisz, że się zmieniłam? 
Różnica jak żyje, a jak żyłam. 

 
Mówisz, że na pewno byłam wychowana w pięknym domu, 
mieszkanie od 21 lat bez remontu.
Mówisz, że wychowana w rodzinnym szczęściu 
ostatni raz matkę widziałam w wieku lat pięciu. 
Szczęśliwe dzieciństwo - pół na pół 
Tata wszystko by dla mnie dał, matka **** 
Co urodziny czekanie na telefon! 
Dziecko nie pojmie że matka jest z innym mężczyzną.. 
Nie pojmie! 
Jak można zapomnieć?! 
O urodzinach, imieninach, gwiazdce?! 
Spać spokojnie, 
zapaść w głęboki sen się nie obudzić 
marzenie jak ten, każdy może wyjść na ludzi.

Sam nie wiesz gdzie dokładnie jest prawda
pewien siebie jak ćma lecieć do światła
obraz w głowie budujesz na domysłach
i się nie domyślasz że prawda jest przykra 

Mówisz jaka jestem, a nic nie wiesz o mnie!
Nie wiesz o czym chcę zapomnieć, w jakiej jestem formie.
Teksty o śmierci trochę mnie śmieszą.
Coś mi tu śmierdzi, ci którzy gówno wiedzą.
Mówisz - prawie umarłem gdy mnie ugryzła osa
ledwo życie wydarłem gdy krew leciała z nosa.
Szukasz sensacji, coś ci powiem,
że już praktycznie umarłam jako człowiek.
Co ze zdrowiem?
Nikt nie myślał..
Przeżyłam śmierć kliniczną, która po mnie przyszła.
Operacje na otwartym sercu.
Głuchy dźwięk,
prosta linia na ekranie,
życia cień,
kilkadziesiąt sekund - brak oddechu ,
brak bicia serca mimo podawanych leków.
Wróciłam z tamtej strony bogata w wiarę,
w szczęście, w talent.
Wam go daję.