tak. 

wakacje, wakacje i po wakacjach... 

jeju kiedy zleciał sierpień?  Dawno nie pisałam tu bo nie miałam jak.

Teraz w koncu mam czas i wenę by coś tu sklei. Notka pewnie bedzie dziś długa - ostrzegam :D 

A więc tak.. całe ostatnie 5 tygodni wakacji spędziłam nad morzem, a dokładniej w Trzęsaczu. Tak, pracowałam sobie niedaleko tych słynnych ruin kościoła ;> Dokładniej to sieziałam na plazy przy poduszce do skakania. Taka mega duza zajebista trampolina :D Co prawda siedzialam tam całe dnie. od 10 rano do zachodu słońca. Niby fajnie bo na plazy i nie cięzka robota, ale uwierzcie, ze nie zawsze czułam sie tak dobrze by siedziec tam cale dnie. Ale! Ale dzięki temu, że tam byłam zyskałam o wiele więcej niż wypłatę na koniec. Gdybym wiedziała ile będę miała okazję przeżyc tam to i bym mogla siedziec za darmo. Ci wszyscy ludzie... jeju. Te dzieciaki które przychodzily codziennie na prawde potrafiły umilic czas. Radosc ich na tej trampolinie była niesamowita. Gdyby to zalezalo ode mnie wspusciłabym ich wszystkich za darmo na cały dzien. Nie wiecie jak dzieciaki potrafia sie cieszyc takimi 10 minutami skakania. A jak czasem ładnie potrafią dziękowac. ;3 z resztą nie tylko dzieciaki się tam dobrze bawiły ;D Rodzice dzieciaków ( na przykład Rysiu Peja był z córeczką  ;> ) , studenci, ludzie w moim wieku.. ja sama tez XD niektórzy przychodzili do mnie dzień w dzien chociażby pogadac. Własnie w ten sposob poznałam na prawdę dużo osób. Duzo niesamowitych osób za którzymi cholera tęsknie! Kukurydziarze, chłopaki ze sklepu do ktorego chodzilam codziennie, chłopako od gorfów (najlepsze mieszanki samaków! :D ), pan i dziewczyna u ktorych przechowywałam silnik. <3 
Bywały też swietne  imprezy na plazy w nocy. Chłopaki z dolnośląskiego, ludzie którzy na codzień mieszkają właśnie w Trzęsaczu, chłopak  o imieniu Czemian - takie wyjątkowe imię, bo jedyne na świecie. On z resztą też wyjątkowy, zawdzięczam im wszystkim na prawdę niesamowite chwile. Niestety każdy po czasie wyjeżdzał, wiadomo, że to tylko wakacje, które nie trwają wiecznie. 

Ale byli ludzie z którymi mogłam byc od początku do końca. Ola, Milena i Czemian. Tak, wlasnie im zawdzięczam wiele, najwięcej. Najbardziej się zżyliśmy w ostatnie dwa tygodnie chodząc do Rewala. Wracanie o 4-5 rano i wstawanie o 8 do pracy. XD co tam, ze bylam nie wyspana. Było warto :D Tam tez mialam okazje poznac wielu ludzi z róznych zakątków Polski. i nie tylko z Polski ;D Tęsknie z nimi wszystkimi. na prawdę cholera bardzo tesknie. Nie tylko za ludzmi ktorych poznałam, ale i za tymi, ktorych widzialam chociazby codziennie, znałam ich tylko z widzenia a uwierzcie ze dalabym wiele by znow ich wszystkich minac gdzies w klubie czy cos.. ten czas byl niesamowity. Wrocę tam, na pewno.

Wracając do pracy... dziewczyny z którymi mieszkałam również dały mi wiele niesamowitych wspomnień. Najbardziej jestem wdzięczna mojej kochanej Anitce <3 Taka kochana dbała o mnie i mi gotowała :D <3 Jest dla mnie jak siostra ;3 Moze nie zawsze z kazdym bylo idealnie ale tesknie za nimi. W sumie jedyny czas razem to sniadania i kolacje ale atmosfera czasem na prawde była mega.

Czułam się tam dobrze... nie chciałam wracac. Na prawdę czulam się jak u siebie. Tam było zupełnie inaczej. Miałam gdzie wyjśc codziennie, wszedzie mialam blisko, mogłam codziennie patrzec na zachód słonca na plazy. Po prostu tam czułam że żyję. Tam nie było czasu na internet. I dobrze, odpoczełam od tego i wcale za tym nie tęskniłam. Tęskniłam jedynie za rodzinką i dziewczynami. Za szybko mi ten czas zleciał. Na prawde chciałam tam zostac na dluzej... Za rok wracam. Ciu z praca. wracam do tych ludzi. Dla nich warto tam byc, na prawdę. <3 Pokochałam to miejsce.. Dzieki nim wszystkim. 
Osoba, ktora dużo wniosła w moje życie to Hania. Jest wyjątkowa. Zwyczajnie do mnie zagadała idąc obok. Spedziałysmy razem zaledwie pół godziny, ale jestem zachwycona jej osobą. Dała mi w sumie trochę odwagi. Nigdy nie chciałam zagadywac do nikogo nie wiedzac jak moze zareagowac ale teraz juz wiem, ze jesli ktos mnie ciekawi to warto zagadac, bo mozna oznac na prawde kogos dużo wartego., kogoś kto wniesie w moje zycie tyle usmiechu i radosci. Dziękuję za to. Potem już mialam odwage by zagadywac rozne osoby i uwierzcie ze sie oplacało. Mam dzieki temu niesamowite wspomnienia i nowe kontakty. :) Jedynie boje sie ze kogos strace, ze sie urwie kontakt. Ugh. Mam nadzieje ze to sie nie stanie :) 

Był dzien w ktorym wybrałam się do Kołobrzegu. Spotkanie z Julią dało mi wiele do myslenia i wiele zrozumiałam. Tak, to ten czas by iś dalej. Minął rok, widocznie tyle musiało minąc by cos do mnie dotarło. Ciesze się, że się zobaczyłyśmy bo cholernie tęskniłam, chciałam tego spotkania. Wiem na czym stoję. Powinno byc lepiej.... Powinno.

To chyba wszystko. Mówiłam ze się rozpiszę. Nie musicie czytac, wiem ze malo kto to bedzie czytał. Pisałam to dla siebie. Za jakis czas przeczytam i uśmiechnę sie sama do siebie. :) albo za rok porównam z notką o kolejnych wakacjach.. ;) 

Teraz zaczęła się trzecia klasa. Nie maturalna bo technikum. Obiecuję, ze ten rok bedzie lepszy niż poprzedni. Mam na co czekac i nie chce zmarnowac tego czasu, dam z siebie wszystko. Na pewno.

Warszawo... prawdopodonie za dwa tygodnie się widzimy <3