infinité............ 

szybko szybko ten czas już leci. właściwie to jesteśmy już na półmetku, chociaż on dopiero jest jutro. chyba pierwszy raz nie moge narzekać, że tydzień mi tak szybko minął. jeszcze tylko pare snów, kilka oddechów, pare milionów skurczów naszych serc i znów będziemy bliżej.. mmm :)

sa takie momenty w życiu, że żałuję, że cały świat nie czuje tego samego co ja.. nie wiem czy jest ze mną coś nie tak, czy może jestem tylko chwilowym intruzem. ale też mam uczucia i czasami niektóre zachowania za bardzo bolą. a może to mój charakter nie jest na miejscu? czaem chciałabym cos zmienić, ale nie mam pojęcia od czego zacząć.boję się , że kiedyś wybuchne. czasem wolę posiedzieć sobie sama, być samotna, nie odzywać się do nikogo i  dzielić się moim zdaniem i opinią tylko z samą sobą, bo nie każdy to akceptuje. sa tez chwilę w których wyciągam ręce do słońca i cichym szeptem dziękuję za to że w moim życiu jest pare takich osób, którzy jednak zawsze akceptują mnie.

nienawidzę kiedy ludzie traktują mnie jak powietrze.

kocham być powietrzem, bo przecież bez niego żyć nie można...