66.

8.

- Zrobiłam już zakupy . - powiedziałam, uśmiechając się do niego .

- Widze. -powiedział zły ale zarazem smutny .

Podeszłam do niego pocałowałam go w usta i przytuliłam się do niego. 

- Daj wezmę to . - wyciągłam ręke w strone reklamówek .

- No co ty ogłupiałaś . - uniósł się . Ździwiłam się . Położył wszystko na stole. Rozpakowałam wszystko. Na samym dnie zobaczyłam, że leży bombonierka. Wyjełam ją także położyłam na lodówce. Popatrzałam na niego, a on ciągle mi się przyglądał .

-O co chodzi .- zapytałam .

-Widziałem tego całego typa, który cię wtedy odwiózł do domu. - mruknął .

-Tak i co .? - zapytałam i poszłam po paczkę , którą mi przywiózł . 

- No i co on tu robił .? - zapytał głośniej . 

- Czekał na mnie . - powiedziałam spokojnie . 

- I po co .? - krzyknął 

- Nie będę z tobą tak rozmawiać. Uspokoisz się to przyjdz do mnie . - powiedziałam i wyszłam do łazienki. Rozebrałam się z ciuchów, które miałam. Zmyłam makijaż. Robiłam wszystko powoli. Ubrałam się w luźne ciuchy. Poszłam do kuchni. Zrobiłam sobie kawę, wyjełam z półki ciastka. Poszłam do swojego pokoju, bo widziałam że Rafał siedzi w tamtym. Włączyłam telewizję. Oglądałam jakiś film. Po długim czasie przyszedł. Zapukał delikatnie w drzwi. 

- Proszę . - powiedziałam .

- Mogę .? - zapytał łagodnie . 

- Tak . - byłam zasmucona . 

-Przepraszam za moje zachowanie . - powiedział , a ja milczałam . 

- Ech... Poniosło mnie. Wkurzyłem się, że ten koleś znowu się kręci tutaj. Znowu byłem zazdorsny. Przepraszam . - Powiedział i mnie przytulił. 

- Ale dlaczego ty jestes o mnie zazdrosny, spoko my nawet nie jesteśmy razem . - powiedziałam . 

- Wiem. Poprostu kocham cię i nie chcem żeby jakiś inny kręcił się koło ciebie . - był poważny .

- Rozumiem, ale musisz na mnie krzyczeć . - zapytałam smutna .

- Nie, nie powinienem. Powinienem był spokojnie zapytać. Ale poniosło mnie . - posmutniaj . 

- Ok. Rozumiem. Wiem, że tu był, gdy wracałam do domu to go zauważyłam.Lecz on mnie nie poznał. Czekał chyba dość długo, bo dał mi torbę jako nieznajomej, żebym dała do mi. Bo zostawiłam wtedy. I pojechał. A ja wzięłam i poszłam sobie. A ty nie powinieneś mnie odrazu oskarżać. - powiedziałam łagodnie. 

- ok . - był smutny. Usiadł koło mnie w milczeniu. Podałam mu miskę z ciastkami. Zjadł lecz nic nie mówił. Oglądał film. Wstałam podeszłam do szafki. Wyjełam paczkę. 

- To mi przywiózł. Kupiłam to wtedy jak bylismy na zakupach. Z myślą o tobie. I musiałam zapomniec wszystkich toreb. Poprostu. -powiedziałam i mu wręczyłam . Wziął, wyjął ją w milczeniu. Patrzył sie długo na nią. Nic nie mówił. Wstał do mnie i mnie pocałował.