J jak Julia 

Czasem człowiek, postanawia, wrócić do czegoś.

Sam nie wie do czego i czy tak na prawdę dobrze robi.

Ja sama nie wiem czy każdego dnia postępuję dobrze, czy moje decyzje pozytywnie wpływają na moje życie czy też wręcz przeciwnie.

Ciągłe zastanawianie się " Julia może to nie to,może będziesz żałowała, może mogłaś zrobić to już prędzej, albo nie robić tego wcale i po prostu uciec"...

Uciec jest łatwo,ale nie łatwo jest zostać i zmierzać się z życiem.

Ktoś może powie "Co ona wie o życviu, ma dopiero 22 lata, jest młoda, wszystko przed nią"

Opowiedziałabym,że wiem wiele a nawet za wiele o życiu, o moim życiu, bo o nim będę pisała.

Pisząc to czuję,że pozbywam się małych kawałeczków, któe psują mi samoocenę,oraz psują od środka mnie.

Czy dobrze robię?

Każdego dnia zadaję sobie to pytanie, może w końcu kiedyś nie będę musiała bać się obudzić i żyć w tym szarym ćwiecie, może kiedyś zobaczę mały promyk nadziei.