Życiem zaczyna władać meskalina 

Jak każdy przez mgłę, pamiętam dzieciństwo,
Kilka ważniejszych chwil i to w zasadzie wszystko.
W pamięci na zawsze tych kilka przeżyć,
Podwórkowe zabawy, nowo poznani koledzy,
Tak było wtedy, na słońcu lub na śniegu,
Obiad jedzony w biegu, nie było żadnych regół,
Kłopotów, nerwów, codziennych problemów,
To był inny świat, żyło się po swojemu,
Kopanie piłki, siedzenie na trzepaku,
Brudne podwórko, gołębie na dachu,
W butach pełno piachu, ale dalej się biegało,
To wszystko dookoła wyjątkowy klimat miało,
Z wielkich głośników, na oknie u Graczyków,
Muzyka leciała, cała okolica słuchała.
Na taboretach siedziały plotkary,
Z fajkami w ryjach, lokalne siadary,
Taki zarys w mojej pamięci się stworzył,
Niczego bym nie ujął i niczego nie dołożył,
Sam się otworzył, albo UZ zdienkami,
Wspomnieniami, które dawno już za nami.

Tyle lat uleciało jak jedna chwila,
Trudno przypominać, to co zamazane,
Kartki zapisane, linnia którą pamiętam,
Tone w momentach, odprężenie przy dzwiękach,
Czuje (czuje), w swoich myślach podróżuje,
Dziecińswo to czas, którego nie skopiujesz,
Chodzbyś bardzo chciał i miał dużo pieniędzy,
To życie dalej biegnie i to wszystko wokół tętni,
Zapierdala czas, wokół las domów,
Na pierwszym piętrze klasyka z gramofonu,
Sąsiedzi, ich prowizoryczne ogródki,
Drewniane garaże, na mich butelki od wódki,
Oczywiście puste, obok puste puby,
Dla których ploty były jak nawyk.
Nocne odsiady, w oknach libacje,
Lokalne sensacje, całe wakacje tam spędzali,
Nigdzie nie wyjeżdzali i niczego nie zaznali, ale każdy się chwali,
Zapyziałym podwórkiem, gdzie przy śmietniku kanapa,
Klasyczny klimat i specyficzny zapach.