w innej grupie

 Paulina siedziała i dłubała w podłodzę, nucąc piosenkę:

 -To jak jest z wami? Jak potoczyło się wasze życie?-zapytała Patrycja

 -Właściwie świetnie, wyszłam dobrze za mąż. Nie pracuje, mąż mnie utrzymuje. Nie mamy dzieci. Żyć nie umierać, często podróżujemy. Niczym nie muszę się przejmować- rozmarzyła się Martynka

 -Żenada, nigdy nie chciałabym być uzależniona od mojego męża. Ja jestem chirurgiem, też jestem szczęśliwa. Chociaż bez męża czuje, że byłabym szczęśliwsza...-powiedziała Paulina

 - Nie przesadzaj, nie byłabyś. Ja jestem barmanką w klubie mojego męża. Cudowna praca z cudownym szefem, czego chcieć więcej?-powiedziała Nikola

 Macie piękne życie... Ja jestem samotna, ale równie szczęśliwa jak wy. Praca jako stewardessa jest najlepszą jaką mogłam sobie wymarzyć. Wogólnie nie siedze w domu, dlatego czuje że nie potrzebuje nikogo...- uśmiechnęła się Ola. 

Nagle zgasło światło. Wszyscy zaczeli panikować i krzyczeć. Po chwili światło znów się zapaliło, a na stole pojawiła się kolejna karteczka. Justyna podeszła do stołu, wzieła karteczkę i przeczytała:

SKORO MAMY JUŻ DRUŻYNY CZAS NA ZABAWĘ...

CZAS NA PIERWSZĄ ZAGADKĘ, JAK MYŚLICIE KTO MORDUJE?

DOBRZE SIĘ NAMYŚLCIE, OD TEGO ZALEŻY WASZE ŻYCIE.

Nastąpiło poruszenie, wszyscy z oburzeniem wykrzykiwali, że to chore. Nagle Maja krzynęła:

 -TO ADAM! Na pewno to on! Nie zuważyliście jak nas wszystkich obserwował? Od samego początku był podejrzany. Cały czas trzyma się z boku, to on mógł od tyłu zabić Agnieszkę. Jestem pewna że to on!

 -Zgadzam się z Mają, też to zauważyłem- powiedział Kamil

Wszyscy cofneli się do tyłu, tak że Adam stał sam pod ścianą:

-Jesteś chory, zdemaskowaliśmy Cie, wypuść nas natychmiast!- wykrzykiwała Nina

 W tym momencie Adam otworzył buzię, ale zamiast słów wszyscy zobaczyli jak krew spływa mu po podbrudku. Z przodu wystawał sztylet, a kiedy chłopak upadł na ziemię na plecach miał przyklejoną kartkę z napisem "PUDŁO".