non omnis moriar 

Pozdrawiam z końcoworocznej notki.

To uczucie, kiedy starasz się jak możesz, żeby wszystko było jak najlepiej.

A i tak w pewnym momencie się posypie.

Jedyne, czego żałuję, to tych wszystkich obietnic.

A teraz czas na podsumowanie roku 2013.

Serdecznie dziękuję wszystkim ludziom, którzy sprawili, że te 12 miesięcy było naprawdę świetnie spędzonym czasem.

O ile nie najlepiej w moim życiu.

Wszystkie koncerty (szczególnie Metalfest i Seven Festival, jesteście naprawdę kochani), spontaniczne wypady na piwo, noce spędzone poza domem, niezliczone ilości kilometrów przejechanych pociągami.

Nieustanne oczekiwanie na to, że w końcu będzie dobrze.

I ta niespodziewana radość, kiedy zaczęło się układać.

No cóż, nic nie może przecież wiecznie trwać.

Ten rok utwierdził mnie w przekonaniu, że ludzie to jednak kurwy i nie warto im ufać.

A fińscy mężczyźni są najlepszymi na świecie. Pod każdym względem.

Podsumowując, chciałabym życzyć wszystkim ludziom, którzy czytają te nędzne wypociny:

Umrzyjcie, zbrudniałe kurwy.

Kocham Was najbardziej na świecie!

Wokół Twoje wnętrzności - kocham ten widok.

Mayhem - Chainsaw Gutsfuck