...never ending story... 

Cokolwiek by tu nie napisać, czegokolwiek by nie wyrazić

to na pewno się to komuś nie spodoba.

Nie istnieje człowiek, który jest przez wszystkich lubiany,

doceniany, czasem pozory decydują o tym, czy kogoś szanujemy czy też nie.

Dziwi mnie coraz bardziej świat, a przede wszystkim nieodpowiedzialni ludzie,

ludzie, którzy wchodzą z buciorami w nasze życie, próbują żałośnie zwrócić na siebie uwagę,

nie mając nawet o kimś zielonego pojęcia, ale myślę że ani to nie miejsce,

ani czas by o tym pisać, nie dbam o to i każdemu kto kiedykolwiek:

nie został doceniony

nie został zauważony

oceniony został po pozorach

itd. itd.

życzę tego samego: nie dbajcie o to! bo życie toczy się własnym rytmem i nic,

nic nie dzieje się bez przyczyny.

I tym wpisem zakończę prowadzenie tego bloga,

bo ani nie mam na to ochoty dalej, ani czasu, ani natchnienia, by pisać cokolwiek.

Przez pewien czas wiele spraw uległo zmianie i niech tak pozostanie, myślę, że to była bądź co bądź dobra decyzja.

Blog, jak sama nazwa wskazuje, miał być niekończącą sie historią i tak też było,

historią:  o rodzinie, która nigdy już nie bedzie tą samą,

o przyjaźni, która trwała za krótko,

o imprezach, które za szybko sie kończyły,

o milionie przemyśleń przy papierosie,

o ludziach, którzy zawsze coś wnosili w moje życie...

ta historia trwała, trwa i trwać będzie nadal.

Bedę tu wpadał od czasu do czasu, poobserwować komu jak się wiedzie,

kto wylewa tu swoje problemy etc.

Cześć :)