Dzień pierwszy.

Cześć!

To koniec i początek jednocześnie. Wracam, żeby to wszystko jakoś ogarnąć.

Nie wiem, czy jestem silniejsza. Nie wiem, czy mi się uda. Zamierzam walczyć! Jestem na takim etapie, że nic nie tracę, bo nic nie mam. Proste jak konstrukcja cepa. Pragnę być chuda. Koścista. Krucha. Czy sie to komuś podoba czy nie. Będę chuda jak słomka. Idealna. ( Chociaż nie wiem, czy w moim przypadku to możliwe:- )

Niedawno miałam sen, w którym jedna z koleżanek dotknęła mojej kości obojczyka. Byłam tak pięknie chuda i delikatna,że sprawiło mi to ból. Obudziłam się taka szczęśliwa. Tak. Chcę być chorobliwie chuda. To siedzi w mojej głowie. 99% moich myśli zajmuje odchudzanie i wszystko co z nim związane:to ile zjem, co zjem, jakie ćwiczenia wykonam, jak wyglądam teraz i jak mogę wyglądać jeśli się postaram. Skoro tak bardzo się nakręciłam, to czas zabrać się za to na poważnie. Jestem dużą dziewczynką więc chyba sobie poradzę. Chyba wiem co robię.  

maszyna ruszyła

60  [59]  58  57  56  55  54  53  52  51  50  49