She's happy. 

chwila reaktywacji.

kiedys ladniej mowilam, ladniej pisalam, lepiej czulam, lepiej odczuwalam. kiedys nie bylo mi potrzebne wino, zeby zaczac marzyc. kiedys wystarczylo zamknac oczy i juz. poprostu. dzialo sie. marzylam. teraz, zeby sie do jakiegokolwiek pisania zabrac potrzebuje butelki wina, paczki papierosow, muzyki, ktora tak naprawde nie wiem po co leci, bo mnie dobija.

zakladam bloga. znowu. tak. zaczne pisac, byc chociaz w malym kawalku taka osoba jaka bylam kiedys. na koniec:

"Gdy się juz zobaczymy, nie pozwól mi się zapomnieć. Przypominaj mi nieustannie, że jesteśmy tylko przyjaciółmi. Chyba, że i Ty sie zapomnnisz. Jeśli tak, to mi nie przypominaj. Takie zapomnienie może zdarzyć się nawet największym przyjaciołom."