Beka

Właśnie odkryłam tego bloga po dłuuuugim czasie, czytam te stare wpisy, a na mojej twarzy maluje się uśmiech. Tak infantylne problemy nastolatki, problemy z samooceną, choć teraz patrząc wstecz wiem, że nie miałam ku temu powodu :) Minęło jakieś 9 lat, a ja chętnie wróciłabym teraz do czasów liceum.. wszystko było takie proste.. pierwsze miłości, przyjaźnie, rozterki.. teraz to wszystko jest tylko wspomnieniem. Tymczasem skończyłam studia i nadal nie wiem co robić ze swoim życiem, u boku mam ukochanego, choć wciąż nie mam 100 pewności że to ten jedyny. Za mną prawie 5 letni związek, rozstanie, zmiana życia o 180°, chwile rozpaczy i euforii, chwile jak z bajki i jak z mody na sukces, krok w dorosłe życie i bezustanne znaki zapytania, poszukiwanie siebie w psychodelikach, książkach, rozmowach i łzach. Powoli odnajduję spokój. Ukladam wszystko w głowie i biorę się w garść. Każdego dnia widzę jak dzieciństwo dotyka moich codziennych problemów. Wyłapuję te mniejsze i większe zawiłości i staram się je prostować. Pokonywać lęki i przeprogramować negatywne następstwa takiego a nie innego wychowania. Jestem wdzięczna za to co mam i z ciekawością czekam na to nadejdzie.

Always look at the bright side of your life.