Victoria's story . 

Dni minęły, pochowaliśmy babcię, obok moich rodziców. dla mnie oni zawsze będą obok mnie. Justin wprowadził się do mnie i mieszkamy sobie w trójkę. Cieszę się, że mam kogoś takiego przy sobie. Przez ostatnie dni nauczył mnie, aby się nie poddawać mimo przeciwności losu i tak wielu problemów. Zawsze trzeba podejmować ryzyko. Tylko wtedy uda nam się pojąć, jak wielkim cudem jest życie, gdy będziemy gotowi przyjąć niespodzianki, jakie niesie nam los.Bowiem każdego dnia wraz z dobrodziejstwami słońca Bóg obdarza nas chwilą, która jest w stanie zmienić to wszystko, co jest przyczyną naszych nieszczęść. I każdego dnia udajemy, że nie dostrzegamy tej  chwili, że ona wcale nie istnieje. Wmawiamy sobie z uporem, że dzień dzisiejszy podobny jest do wczorajszego i do tego, co ma dopiero nadejść. Ale człowiek uważny na dzień, w którym żyje, bez trudu odkrywa magiczną chwilę. Może być ona ukryta w tej porannej porze, kiedy przekręcamy klucz w zamku, w przestrzeni ciszy, która zapada po wieczerzy, w tysiącach i jednej rzeczy, które wydaja się nam takie same. Ten moment istnieje naprawdę, to chwila, w której spływa na nas cała siła gwiazd i pozwala nam czynić cuda. Tylko niekiedy szczęście bywa darem, najczęściej trzeba o nie walczyć. Magiczna chwila dnia pomaga nam dokonywać zmian, sprawia, iż ruszamy na poszukiwanie naszych marzeń. I choć przyjdzie nam cierpieć, choć pojawią się trudności, to wszystko jest jednak ulotne i nie pozostawi po sobie śladu, a z czasem będziemy mogli spojrzeć wstecz z dumą i wiarą w nas samych.


________________________________________________________________
Kończymy. Tak jakoś. Dziękuje za tak cholernie miłe słowa.
 Dziękuje za te kliknięcia fajne i wogóle.
Może kiedyś wróce. Lecz tego opowiadanie nie usune.
 Spodobało mi się ;D <3