Świat, który wałania się z mgły 

Po pierwsze witam wszystkich, którzy już pewnie o mnie zapomnieli i tych, którzy jeszcze nie widzieli mojego photobloga. Nie miałem pojęcia, od czego zacząć, wiec zacząłem optymistycznie i letnio. 

Mam nadzieję, że będziecie od czasu do czasu tu zaglądać. Zachęcam do czytania wierszy, które postaram się dodawać do każdego zdjęcia. W mairę możliwości będę pisał, czego dotyczą wiersze, które wstawiam. 

 
Jakby co, to weźcie pod uwagę, że nie mam talentu do robienia zdjęć i robię je tylko i wyłącznie dlatego, że to lubię. :) 

***

Jeden

(11.06.2012 r.)

Wśród wypolerowanych szkieł i pomalowanych kamieni

Brylantów z błota i ziemnych rubinów

Znalazłem perłę pokrytą warstwą kurzu

Zarysowaną i ubrudzoną, brzydką

Ale tylko ona pasowała do wolnego oka

I tylko ona nie wzgardziła zwykłą stalową obrączką

***

Ten wiersz napisałem, kiedy poczułem się naprawdę dobrze. Kiedy uświadomiłem sobie, że ktoś, kto dla innych jest niemalże nikim, dla mnie może stać się najlepszym, najwierniejszym i najulubieńszym przyjacielem. To jest proste, każdy kto ma Prawdziwego Przyjaciela, wie, o czym mówię.