I co z tego ?

Naprawdę nie wiem co się dzieje. . .

Mit świąt, gdzie wszyscy się godzą, są szczęśliwi i o nic się nie kłócą upadł bezpowrotnie.

Wszystko się wali i to nie tylko w moim życiu !

I co z tego, że wszystko idzie dalej. To tylko pusty slogan tak jak i te pierdolone święta.

Tak chcialbym wrócić do sierpnia - wtedy wszystko było takie proste, poukładane.

Nawet tanie wino nie smakuje już tak samo jak wtedy ...

Byliśmy głupsi, uboższy o parę(naście) złych doświadczeń, które trochę nas nauczyly, ale obdarzyły też niezwykłym dystansem i sceptycyzmem do wszystkiego, co otacza wokół.

Na każdą sytację patrzy się teraz zupełnie inaczej. Nie czuje się już młody, nie mam wszystkiego w dupie, wypominam sobie błędy, a ostatnio chyba się ich namnożyło.

Zastanawiam się nad własną naiwnością. Wierzyłem, że wszystko, co mówiła to prawda, że jakoś się ułoży.

 Chłonąłem każdą chwilę z nią.

A teraz ? Przynajmniej te przydupasy będą mieli radochę.

Sczerze powiedziawszy nie to zabolało mnie ostatnio najbardziej, może się tego spodziewałem ?

Czy można usprawiedliwić niemoralne zachowanie, jeśli odsłania ono jeszcze gorsze ?

Nie wiem czy to było potrzebne, ale skoro wolisz tak nie będe się wypowiadać.

A na niej też się poważnie zawiodłem. Od dawna wiedziałem, że z tamtego jest po prostu kawał skurwiela, ale ona ?  Szok.

Na koniec znamienite słowa wieszcza narodowego : 
"Kobieto ! Puchu marny, Ty wietrzna istoto !"

Jak róża - piękna, ale z kolcami ...