Serce ma swoją pamięć... 

Nie wiem od czego zacząć... Tak naprawdę bardzo dawno mnie tutaj nie bylo ; ) wiele rzeczy uległo zmianie, wiele sie zdarzyło... :)

Sesja poszła gładko, miło i przyjemnie i wobec czego, we wrześniu ( oczywiście po odbębnieniu praktyk do 12 września ) mogę z pełną swobodą odetchnąć i zaplanować sobie czas, tak jak chce.

Praktyki hmmmm, raz lepiej, raz gorzej, ale to wiadomo. Wszystko zależy od atmosfery i ludzi z ktorymi się pracuje ; ) na razie źle nie jest, aczkolwiek praca z dziecmi chyba daje mi wieksza przyjmenośc niż praca z dorosłymi ;)

Bilety, na które polowalam tyle czasu, dostałam, pojechałam z Darką na mecz, zobaczyłam, wzrusyzłam, poczułam coś niesamowitego i spędziłam fajne chwile, patrząc na to, co kocham ; ) móc stanać twarzą w twarz z Naszymi chłopakami, to uczucie bezcenne i na pewno nie zapomniane :)

We wnątrz mam huśtawkę, która nie wiem jak zatrzymać. Coś sprawiło, że weszła w ruch. Znowu..

Ale kiedy nie podejmuje się ryzyka, to nigdy nie zdobędziemy tego, co tak naprawdę pragniemy mieć ; )

Nigdy nie sądziłam, ze można tak wiele emocji przekazać za pomocą jednego uśmiechu.

Teraz już wiem, że po prostu czasami mówi wszystko ; )

Zobaczymy, wszystko zobaczymy.... ; )

w czerwcu minął rok.... już rok... aczkolwiek ciągle wydaję się to takie bliskie, jakby wczoraj..