?

Kotek Mateusza. Z wędrówki na naramiennik, dawno temu.

Tak łatwo przyzwyczaić się do wszystkiego. Czemu zatem tak trudno iść w drugą stronę? Twoje życie to niekończące się (jak na razie) pasmo przeszkód. Te przyzwyczajenia zazwyczaj pomagają je pokonywać, co nie? Ale kiedy kończy się era bohatera, równie szybko powinny przeminąć, co kiedyś się pojawiły. Czemu to już nie takie łatwe?

Ciężko znieść myśli, że ktoś, kto był Ci bratem, czy tam siostrą, jak kto woli, kto Tobie poświęcił tyle swego czasu co Ty jemu nagle... <pstryk> i znika w bajkowy sposób. Też nadal nie potrafię zrozumieć, jeszcze pewnie trochę mi to zajmie. Kolejne filary poszły w świat.

Cieszy mnie, że trochę mnie zostało w nich, wiele nich zostało we mnie. Nigdy nie pożałuję chwil spędzonych razem. Może trochę rzeczy, które są w posiadaniu i jeszcze jakiś czas będą.

Z podziękowaniami. I wielką miłością. W i e l k ą. Braterską. Przyjacielską.

Czuwka, nara, cześć!