Co Równo Kocha Nigdy nie Słabnie 

Bardzo staram się wstać i pozbierać po tym wszystkim co się stało. Chyba cały czas żyję w jakiejś dziwnej nieświadomości.. Cały czas nie dociera do mnie co tak naprawdę się stało i przede wszystkim - dlaczego tak się stało i czy musiało tak być.

Boję się też cały czas, że to wszystko to jest jakiś okrutny żart a ja za chwilę będę sama. Ze wszystkim..

Codziennie boję się, że dowiem się czegoś nowego i że tym razem naprawdę nie wytrzymam. Najgorsze jest to, że jest wiele osób, które mogą mnie zniszczyć nawet mimo bardzo dobrej woli, że "przecież powinnam to wszystko wiedzieć" i w ten sposob wiecznie dowiaduje się czegoś nowego. Chyba już więcej nie zniose :)

Bardzo się staram. Staram się panować nad emocjami, tymi złymi przede wszystkim. Nad nienawiścią do tej osoby, naprawdę daje z siebie wszystko, staram się nie myśleć, nie zdrążyć, nie mówić, nie patrzeć. Czasami po prostu nie umiem.

Dopóki ja nie zaczne czuć się pewnie, nie zaczne czuć się kochana i że zależy - nie będę potrafiła odpuścić.

A ja naprawdę chcę już odpuścić, chce iść dalej, chcę ruszyć z miejsca i zostawić to wszystko, chcę tak bardzo!

Bardzo Cię kocham, i wiem, że nigdy tego nie przeczytasz bo kilka lat temu zapomniałeś o moim photoblogu.

Kiedyś zdobędę się na odwagę aby powiedzieć Ci jak bardzo Cię kocham, jak bardzo dziękuję Panu Bogu za każdą sekundę, którą nam dał. Za każdy dotyk, za każde spojrzenie. Wiesz, jak bardzo nienawidze jej za ten czas, który zmarnowaliśmy... Umieram ze strachu na myśl o tym, że już go nie odzyskamy, ja cały czas nie mogę się Toba nacieszyć, nie umiem oswoić się z myślą, że jesteśmy razem - mimo wszystko wbrew logice, wbrew wszystkim, nikt w nas nie wierzył.

Prawda jest jednak taka, że prawdziwa miłość, nie mówię tutaj o takiej młodzieńczej, szczeniackiem - prawidziwa miłość jest zawsze, i nie może przestać trwać.

Zaczynam wierzyć głęboko w to, że to Ty jestes mi zapisany w gwiazdach, że to Ty jesteś moim mężczyzą na całe życie.

Każdego wieczora i w każdy pornek modlę się do Pana Boga o to, abyś mnie nie zawiódł, żebym nie żałowała tego, że ponownie Ci zaufałam. Kiedyś nie wierzyłam w Boga, teraz jest moją nadzieją na to, że obroni mnie przed złem.

Modlę się też o to, żebym Cię nie zawiodła, żebym była Tobie oparciem i żebyś czuł się bezpiecznie.

Jest za wcześnie aby powiedzieć cokolwiek - czy podjęlismy słuszną decyzje, czy wszystko jest po naszej myśli - to jeszcze nie ten czas, a ja naprawdę nie chcę zapeszać. Mogę tylko powiedzieć z czystym sumieniem - Nie żaluję, że próbujemy od nowa, kocham Cię z całego serca i jak wreszcie po takim czasie zdobędziesz się na "przepraszam" wszystko Tobie przebacze.

Hmm.. Teraz tak pomyślałam, może w tym wszystkim brakuje właśnie tego - że nigdy nie potrafiłeś mnie przeprosić, okazać skruchy, może to przez to nie mogę ruszyć do przodu.... Może.. Cały czas głęboko wierze w to, że usłysze to słowo od Ciebie, bo wierze w Ciebie. Nigdy ani na sekunde nie wątpiłam ani w Ciebie ani w moją miłość do Ciebie ani nie wątpiłam w to, że jeżeli kochasz mnie tak samo bardzo jak i ja Ciebie to będziemy ze sobą.

Kocham Cię