W samotności nigdy nie marnujemy czasu, nawet nic nie robiąc. Niemal zawsze trwonimy go w towarzystwie. Żadna rozmowa z sobą nie może być całkowicie bezpłodna; coś z niej zawsze wynika, bodaj tylko nadzieja, że kiedyś się spotkamy. Tyle w naszym języku, epitetów, porównań, neologizmów, a jednak niektórych rzeczy nie potrafimy opisać słowami. Podobnie wszystko jest w rękach człowieka, a on pozwala zdmuchnąć sobie wszystko sprzed nosa, jedynie i wyłącznie z tchórzostwa...

Czas leczy rany, czas leczy rany! K***a, dlaczego ten czas się nie kończy?! Zresztą nie ważne, jestem z siebie dumny, że wytrzymuję w tym chorym środowisku każdy kolejny dzień. Nie pozwolę sobie na chwilę słabości, bo to nic nie zmieni.

Przez ten okres, jak bardzo zmieniło się moje życie. Poznaje coraz więcej nowych osób, nawiązuje ciekawe relacje, przez te całe zamieszenie zupełnie zapomniałem o najbliższych, którym poświęcam coraz mniej czasu. Ale nie martwcie się daję z siebie wszystko i myślę, że moje starania zostaną zauwazone. Kiedyś ktoś zapytał mnie, dlaczego tak łatwo rozmawia mi sie z ludźmi? Nie jestem w stanie szczerze odpowiedzieć na to pytanie. Staram się być sobą i uważam to za priorytet w życiu. Bo po co udawać kogoś, kim sie nie jest...  Ostatnio kolega napisał mi, że chciałby być taki, jak ja, bo wszystko przychodzi mi łatwo. Haha, czy  naprawdę, tak to wygląda? Nie moi kochani, nic w zyciu nie przychodzi łatwo. Najważniejsze jest poznanie swojej własnej osobowości, wartości, czyli dokonanie samooceny. Spotykam się zarówno z pochlebstwami, jak i krytyką, smiało stwierdzam, że zarówno pierwsze, jak i drugie kształtuje mnie wewnętrznie. Poznanie samego siebie jest czymś niesomowicie ważnym. Dzięki temu bez żadnych przeszkód mogę precyzyjnie okreslić, do czego tak na prawdę dążę? Jakie są moje cele? Nie chcę, żeby potem okazało się, że już za późno na jakiekolwiek zmiany!

Coraz mniej myślę o problemach, staram się patrzec optymistycznie na otaczające mnie piękno. Bo czy nie warto cieszyć się ze wszystkiego; lata naszego życia mijają bezpowrotnie. Szanujmy siebie nawzajem. Żyjmy pełnią życia. Po prostu bądźmy dobrzy. Czasem marze o tym, żeby stanąć nad brzegiem morza.  Wśród szumu fal, wykrzyczeć wszystko, co tak głęboko we mnie siedzi..

jeszcze do nie dawna niezrozumiałe było dla dziewczyny być z młodszym chłopakiem o rok a co dopiero dwa czy trzy kata. Tak jak dla chłopaka być ze starszą o trzy czy tam dwa lata. Jak widać czasy się zmieniają , ludzię się nie szanują, ufają byle komu, zmieniają poglady, zaintersowania a w sumie tracą je, stają się płytcy, wulgarni. Teraz tak ciężko znaleść osobę która zaasługuje na miano tego "przyjaciela" - osby na tóra możesz zawsze polegać, która nie zawodzi, jest zawsze!