Tak. Piszemy tę książkę razem. Zdanie po zdaniu. Plany kolejnych rodziałów wyglądają obiecująco, kolorowo, pięknie, zaskakująco. Dążymy do jednego rozwoju fabuły. Na kartki dokładamy nawet ilustracje i rysunki. Każdy swoje. Jestem ciekawa, jak dalej rozwinie się historia obu bohaterów. Jaki będzie tytuł. Jak będzie wyglądać okładka. Wiem jedno. W nakładzie będzie tylko jeden egzemplarz.


Czasem brakuje mi sił. W głowie robi się zbyt pusto, by działać. Cierpliwość ucieka jak piasek z dziurawego worka. Zastanawia mnie, co jest w stanie uleczyć gonitwę moich myśli, mój niepokój. Może ucieczka tam, gdzie nikt mnie nie znajdzie i nie będzie ode mnie niczego chciał, wymagał, potrzebował. Nie rozumiem dzisiejszego świata i jego działań. Właściwie ludzkich działań. A ludzie właśnie są światem. Światem, którego z każdym dniem nie znoszę co raz bardziej. Dlaczego ludzie nie obchodzą się z innymi tak, jak sami chcieliby być traktowani. Dlaczego nie maja wspólnego punku widzenia na wiele spraw. "Liczę się tylko ja tu i teraz". Dziwnie czuję się w dzisiejszej rzeczywistości. NIe potrafię się odaleźć.


Dziś pozwoliłam sobie na więcej osobistej pornografii.