6.

Dopiero przy wstawianu tego zdjęcia na bloga zobaczyłam, że wkradli się tam jacyś miszczowie drugiego planu :D

Podoba mi się to zdjęcie, kiedyś miało iść na kokurs o Oliwie, ale zapomniałam o tym

i przypomniało mi się dopiero po terminie... Tak wiem, jestem genialna... Tak już bywa...

Mam dla Was coś, co napisałam dzisiaj podczas przerwy...

Takie małe coś, co zapewne jest beznadziejne. 

Wiem o tym ale i tak to publikuję, coś ze mną jest nie tak ;/

Te same korytarze.

Niema cisza ścian, które wszystko znoszą.

Chciałabym być taka jak one.

Twarda.

I choś na jakikolwiek kolor by ich nie malowali,

w środku i tak będą takie same.

Pozostaną sobą.

Do końca.

*

*

*

Być jak ściana.

Szczytny cel każdego człowieka.

Przynajmniej powinien nim być.

Dziękuję za uwagę (tym, którzy dotrwali do końca) i proszę o choćby krótki komentarz. Dziękuję :)

Jak zawsze, proszę o niekopiowanie zdjęć, ani tekstów. 

Moje przemyślania są beznadziejne. Jak ja.

Zły humor mam.

Nic na to nie poradzę.

Pech.

I znów się nad sobą użalam, a Wy to czytacie ;___: