notka w sumie pożegnalna..

nie pisałam Wam tego wcześniej, ale jakiś czas temu zaczęłam mieć lekkie problemy z prawym stawem biodrowym.

ostatnimi dniami dodatkowo w lewej kostce.

na tym etapie, że chodząc normalnie kulałam.

było coraz gorzej. 

na tyle, że dzisiaj postanowiłam zrobić tylko 10km (co dla mnie i tak jest porażką, skoro ostatnie sesje oscylowały wokół 15-17km).

niestety nie dałam rady nawet tego.

8,50km.

biegłam i płakałam, łzy leciały mi po twarzy a ja kuśtykałam.

ze świadomością, że to mój ostatni bieg.

nie mogę tu zostać z żadnymi dywanówkami, nie jestem do nich stworzona, maksymalnie dwa miesiące i je kończę, bo efekty są o wiele powolniejsze niż przy bieganiu a taka monotonnia mnie zabija.

wiem, bo próbowałam tego wielokrotnie.

dodając do tego problemy osobiste, przez które ostatniej nocy wyłam dwie godziny w poduszkę mamy równanie z emocjonalnym trupem jako wynikiem.

życzę Wam wszystkim jak najlepiej.

jak nie będzie Wam się chciało ćwiczyć to pomyślcie, że przynajmniej możecie.

że Wasze schudnięcie i praca nad ciałem jest uwarunkowana tylko chęciami bądź lenistwem.

ja muszę z tego zrezygnować wbrew mojej woli i patrzeć w lustro wiecznie niezadowolona.

może to Was troszkę zmotywuje..

całusy.