Dzień dobry, wszyscy umrzemy. 

DO NUTworry !

Cudnie, pięknie i pachnąco.

Odpoczynek od rutyny się kończy, a ja wcale nie czuję się gotowa na podjęcie kolejnego roku pogłębiania wiedzy, która w 90% nie przyda mi się nawet do podtarcia czterech liter. Ou, nieładnie, kolejny raz podchodzę do życia pesymistycznie! Smuteczek.

On sobie pojechał, a ja siedzę sama w domu i paćkam farbami na lewo i prawo. Czasami mam wrażenie że jak zabiera mi się to, co kocham, zaczynam zachowywać się jak małe dziecko z autyzmem... Swój świat. 

Jestem osobą pozbawioną logiki, zdecydowanie. 

W życiu dróg wiele jest, którą wybrać, jak iść - nie wiemy
W każdej z nic inny cel, inna trudność i sens... Czy dojdziemy?

A Bóg map nie rozdaje, nie wiesz dokąd iść
A Bóg czasu nie mierzy, nie wiesz czy ci wystarczy sił...