hu hu hu! Za trzy dni pierwszy egzamin a ja jestem, że tak powiem, w wielkiej czarnej dupie! :D

Jak każdy stydent. Mam nadzieję.

Jak mi ten czas szybko zleciał, jak dużo się działo. Moja wątroba chyba niedługo przestanie funkcjonować. Jest fajnie. Mimo wszystko. Takie to wszystko zagmatwane, niejasne, trudne do ogarnięcia. Jednym słowem - życie.

Ale w sumie. Jak mi dzisiaj powiedziała wspólokatorka. Czas pokaże. Nie ma co się głowić. Co ma być to będzie. Damy radę. Teraz czas na naukę a nie miłosne podboje. Sesja! Mamo, jak to przerażająco brzmi. Co tam, to tylko 5 egzaminów, na które totalnie nic jeszcze nie umiem. Za to spędzam bardzo miło czas. Właśnie zdałam sobie sprawę, że piszę to wszystko na jednym "wydechu" chaotycznie i bez ładu i składu. Cóż, taki chaos mam właśnie w głowie. Sesja, imprezy, sesja, nieogarnięte życie uczuciowe, imprezy i sesja.

Kocham Wrocław! Szkoda tylko, że to wszystko dzieje się kosztem pewnych znajomości, w które wierzyłam, że przetrwają. Widać nie, przecież każdy ma swoje sprawy, inne bliskie osoby. Życie, życie... toczy się dalej. Czas pokaże!

"Zależało mi na kimś, kto będzie moją kotwicą, wiesz? [...] Kto będzie dzwonił dzień w dzień z pytaniem, czy wszystko w porządku. Pobiegnie w środku nocy do apteki, gdy zachoruję. Będzie tęsknił, jak wyjadę. I kochał, bez względu na wszystko."